Aya Nakamura (2/5): Spreek je Aya?

De roem van de Frans-Maleisische zangeres explodeerde na de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Parijs. Ze had al erkenning gekregen voor hits met niet altijd even begrijpelijke teksten, zoals het beroemde "Djadja", dat haar vaak kritiek opleverde van Franse songpuristen.

" Mooi meisje op zoek naar een knappe dj " of "Ik ben je moeder niet, ik ga je niet de les lezen, je hebt het over mij, daar is R" ... Het is niet makkelijk om Aya Nakamura's woorden te ontcijferen. Sommigen beweren zelfs dat ze geen Frans spreekt of dat ze de taal van Molière schendt, dat is wat we hoorden van de Nationale Rally, vooral toen de deelname van de ster aan de Olympische ceremonie openbaar werd.

Maar de Frans-Malinese zanger wil niet schrijven om iedereen tevreden te stellen: "Sommige Fransen begrijpen het niet, maar ik zeg tegen mezelf dat muziek spreekt en dat mijn stem hen uiteindelijk misschien wel zal behagen", vertrouwt de zanger toe in een interview.

Net als bij rap, hoewel volwassenen de weg kwijt zijn, begrijpen veel jongeren deze heruitvinding van de Franse taal, die hun taal populariseert, perfect. "Ik zing zoals ik spreek ," legt de zanger uit, "ik ga niet doen alsof, een liedje in goed Frans schrijven en dan naar een interview komen terwijl ik in het Frans spreek."

Verlan is slechts één van de invloeden. Er zijn ook invloeden van straattaal en Afrikaanse, Creoolse en Arabische invloeden, evenals anglicismen en uitdrukkingen die op sociale media worden gebruikt. Dit alles creëert een 'outsidertaal', dat wil zeggen een nieuwe taal die de academische taal laat evolueren. Net zoals Renaud, Michel Audiard en Frédéric Dard dat vóór die tijd deden... Elke generatie speelt met haar taal en haar omgeving; dat is wat een levende taal uniek maakt.