Tom Hopper over <em>The Terminal List: Dark Wolf</em> , vaderschap en verbondenheid met Taylor Kitsch

Tom Hopper herinnert zich het moment waarop hij voelde dat zijn rol in The Terminal List: Dark Wolf in de sterren geschreven stond. Tijdens het lezen van True Believer , gepubliceerd in 2019 als tweede boek in de Terminal List-serie van auteur Jack Carr (wiens vroegere leven als US Navy SEAL een belangrijke rol speelt in zijn spionagethrillers), was er een moment waarop Hopper even moest stilstaan. Twee personages, Freddie en Reece, hadden een interactie die de 40-jarige Britse acteur raakte.

"Mijn zoon Freddie is autistisch en non-verbaal," vertelt Hopper me in een hotel in Manhattan. "Jack vertelde me dat zijn zoon Reece speciale behoeften heeft. Dus ze communiceren allebei beperkt."

Het is één ding voor Hopper om een ​​fictief personage te vinden dat de naam van zijn zoon draagt. Maar terwijl hij verder las, werd hij meegesleept door de diepten van het toeval. "In het boek hebben ze het over Freddies zoon, die dezelfde aandoening heeft als Jacks zoon Reece," legt hij uit. "Wat ik verbazingwekkend vond, is dat Freddie en Reece met elkaar praten. Onze zoons kunnen niet op die manier gesprekken voeren, maar door het boek heen voeren onze 'zoons' deze gesprekken. Ik geloof in gebaren. Ik had het gevoel dat dit zo moest zijn."

Nu Hopper te zien is in de Netflix-serie The Umbrella Academy, waarin hij de gespierde superheld Luther vertolkt (waarvoor Hopper een bodysuit moest dragen dat nu af is), ruilt de acteur zijn superkrachten in voor geheime operaties als een van de hoofdpersonen in The Terminal List: Dark Wolf , die nu te zien is op Prime Video.

Dark Wolf , een prequel op de serie The Terminal List uit 2022 met Chris Pratt in de hoofdrol, vertelt het ontstaansverhaal van Ben Edwards, gespeeld door Taylor Kitsch , de in ongenade gevallen Navy SEAL die uitgroeide tot een schimmige CIA-agent. In Dark Wolf keert Kitsch terug als Edwards en onthult hij hoe zijn personage bij de CIA terechtkwam en wat leidde tot zijn uiteindelijke verraad aan Pratts hoofdpersoon James Reece in de vorige serie. Hopper speelt de rol van luitenant Raife Hastings, een collega-SEAL die Ben vergezelt in zijn langzame mars naar de duistere kant.

"Hij is een loyale vriend en zou alles doen voor zijn broederschap," legt Hopper uit over Raifes emotionele psychologie. "Wanneer Ben ontslagen wordt bij de SEALs en zijn vleugels worden afgenomen, kiest Raife ervoor om te gaan in plaats van Reece. Hij doet Reece een belofte. Houd onze jongen in de gaten . Dat is Raifes gevoel. Hij voelt zich verantwoordelijk om dat te doen, voor Reece en ook voor Ben. Maar hij is zich ervan bewust dat Ben een duistere kant heeft."

In de rest van ons gesprek vertelt Hopper over zijn eigen achtergrond als acteur, de omvang van het vaderschap en hoezeer The Terminal List: Dark Wolf de grenzen verkent van banden die in vuur zijn gesmeed.

Dit interview is bewerkt en ingekort voor de duidelijkheid.

"Hij verwelkomde me met open armen in deze franchise", zegt Hopper over zijn relatie met Jack Carr, auteur van de boekenreeks The Terminal List. "Het was een eer voor mij, als fan van zijn boeken, om dit personage te spelen."

ESQUIRE: Nu je The Umbrella Academy hebt afgerond , hoe voelt het om weer in je eigen lichaam te acteren?

TOM HOPPER: [ Lacht .] Ik was dol op The Umbrella Academy . Het zal voor altijd in mijn herinnering blijven, zonder huur te betalen. Ik heb er wat ik beschouw als familieleden bij gekregen. Maar ik zal het niet missen om elke dag een groot spierpak aan te moeten trekken. Er is iets heel prettigs aan om naar Terminal List te gaan en alleen een broek en een T-shirt te dragen. Het voelt comfortabel en ontspannend. Maar het goede aan dat spierpak was dat het me in die ongemakkelijke fysieke positie bracht waarin Luther zat.

Fans ontmoeten Raife voor het eerst in The Terminal List: Dark Wolf . Wie is Raife vanuit jouw perspectief?

Ik had het geluk een van Jack Carrs boeken, Savage Son , tegen te komen voordat dit als tv-serie op mijn bureau belandde. Raife Hastings speelt een belangrijke rol in dat boek, en ik ben er dol op. Vanuit fanperspectief is Raife een van Reece's oudste vrienden. Ze trainden als rugbyspelers aan dezelfde universiteit en jaagden samen in Montana en Mozambique. Hij zou alles voor Reece doen. Ze noemen elkaar bloedbroeders.

In Dark Wolf , wanneer Ben zijn vleugels kwijtraakt, zegt hij: "Als je goed kijkt, zie je die snaren in Ben trillen." Het gaat niet alleen om het vechten tegen de vijand. Hij vecht ook een beetje tegen zichzelf. Wat we in Dark Wolf zien, is hoe Raife zijn eigen morele kompas moet aanpakken en bij Ben moet blijven. Het komt tot een punt waarop hij zich begint af te vragen of hij dat nog wel kan. Hij kan zijn eigen ethiek en moraal niet breken voor een missie die niet de zijne is. Het is niet zijn gevecht.

Een van de belangrijkste scènes van de serie is die waarin Ben en Raife oneervol ontslagen worden. Vertel eens over de emoties die je als Raife voelde tijdens de opnames van die scène.

Het is de schande ervan. Je hebt je hele leven gewerkt om dat te zijn – wat deze jongens doorstaan ​​om een ​​SEAL te worden – en dan geen echt eervol pensioen krijgen, kan ik me alleen maar voorstellen dat dat een hartverscheurend gevoel is. Dat is wat het zo interessant maakt: als een andere SEAL verantwoordelijk was voor het verlies van je vleugels, dan is aan hun zijde staan ​​en bij hen blijven de ware test van broederschap. Want wat er ook gebeurt, je blijft achter je man staan. Als je geen deel uitmaakt van de militaire gemeenschap, denk je misschien: oh, [Raife] zou toch met pensioen gaan. Maar om op die manier te vertrekken, na de carrière die Raife heeft gehad, is walgelijk. Dat betekent zoveel. Het is dus een bewijs van hun vriendschap en hun broederschap dat ze bij elkaar blijven en deze CIA-wereld ingaan – deze duistere kunsten van geheime operaties.

In The Terminal List fungeert Ben als Reece's beste vriend, die zich uiteindelijk tegen hem keert. In Dark Wolf is Raife de beste vriend. Op welke manieren denk je dat jouw rol in Dark Wolf voorspelt wat Ben later gaat doen?

Reece is zo goed bevriend met Ben dat hij het goede in hem wil zien, en hij wil zien dat hij nooit zou doen wat hij uiteindelijk doet. Reece gelooft zo sterk in broederschap. Maar in de tweede aflevering van Dark Wolf waarschuwt Raife Reece in feite waartoe Ben in staat is. Hij heeft gezien wat er in hem schuilt. Hoewel Raife ermee instemt hem te beschermen, weet hij dat dit waarschijnlijk ergens in de toekomst zal gebeuren, maar hij zal er alles aan doen om dat te voorkomen.

Raife gelooft dat wanneer iemand, een soldaat of krijger, die kant in zich heeft en tegen iets vecht dat dieper is dan de vijand, niets dat vuur zal stoppen. Hij bevindt zich dus in een interessante fase in de relatie tussen Reece en Ben. Raife zou zich enorm schuldig voelen dat hij er niet is om dat te voorkomen.

Hoe was de training voor deze show?

[Technisch adviseur] Jared Shaw had eerder al gezegd hoeveel spieren ze wilden dat ik zou hebben. Gelukkig was dat het deel van de dingen waar ik controle over had: hoe ik moest trainen en eten om mijn lichaam te krijgen waar het moest zijn. Maar de technische aspecten, die moesten worden aangeleerd. Jared was geweldig. Hij en Ray [Mendoza], toen ik er net kwam, gingen elke dag oefenen. Wat je doet als je ontspannen bent met je wapen in vergelijking met een missie. Hoe je loopt, je omgevingsbewustzijn, hoe je ruimtes schoonmaakt, hoe je de wapens bedient, zodat het voor ons een tweede natuur was, loopbewustzijn. Ik zal Jared en Ray eeuwig dankbaar zijn.

Heeft al die training invloed op hoe u zich nu gedraagt ​​in het dagelijks leven?

Ja, omdat je er constant aan herinnerd wordt. Mijn situationele bewustzijn, vooral als ik 's avonds alleen loop of met mijn kinderen, er zijn dingen waar ik me nu hyperbewust van ben. Vooral als ik met Navy SEALs praat, over hun ervaringen en wat er in een fractie van een seconde kan gebeuren. Het wordt een deel van je. Je begint om je heen te kijken, uitgangen te controleren, in een bepaalde richting te gaan zitten in een restaurant. Als iemand binnenkomt, zie je die persoon. Opeens denk ik: ik heb net de deur opengedaan. Wat doe ik? Het vreet zeker aan je dagelijks leven.

Tom Hopper (rechts) speelt de rol van luitenant Raife Hastings in Terminal List: Dark Wolf .

Heb je Jack Carr ontmoet of gesproken?

Hij verwelkomde me met open armen in deze franchise. Het was een eer voor mij, als fan van zijn boeken, om dit personage te spelen. Het eerste gesprek dat ik met Jack had, was via e-mail. We ontmoetten elkaar kort tijdens de leestafelgesprekken. Maar toen we e-mailden, was hij meteen een vrijgevige man. Ik zei tegen hem: "Ik neem deze verantwoordelijkheid niet licht op." Daarna hebben we nog vele gesprekken gehad. We praatten non-stop over de wereld, over wie hij Raife zag, wie ik Raife zag. Elke keer dat ik met hem praat, is het een genot. Het geeft me zin om mijn best te doen, omdat hij het verdient, en zijn familie het verdient.

Ik weet dat Jack kieskeurig is over de uitrusting die zijn personages gebruiken. Heb je met Jack gesproken over de spullen die Raife gebruikt, zoals zijn wapens en horloges?

Absoluut. Ik heb e-mails met Jack over verschillende onderdelen van de uitrusting. Het was erg belangrijk voor me dat we Raife Courteney-laarzen kregen, omdat hij uitsluitend Courteney-laarzen draagt. Elke keer dat je me in de show ziet, draagt ​​Raife Courteney-laarzen, een Afrikaans merk dat specifiek is afgestemd op wat veel mannen dragen tijdens het jagen. Er zijn bepaalde messen die we gebruiken. Er is een pistool, een 1911, het wapen waar Raife bekend om staat. We konden er geen krijgen in Dark Wolf , maar in [het boek] True Believer heb ik een 1911.

Hij was heel specifiek over het Panerai-horloge dat hij zou dragen. Dat was het horloge waarvan Jack zei: "Dit moet het zijn." Want Raife komt uit een rijke familie in Montana. Hij is dus uit de rijkdom gegroeid en weet hoe hij zich moet kleden. Hij draagt ​​dure kleren. Zeker meer dan Ben.

Mijn broer zat in het leger. Ik begrijp dat de banden die op het slagveld worden gesmeed voor veel soldaten meer kunnen betekenen dan bloed. Voor mij voelt Terminal List als een verkenning van de grenzen van de banden tussen soldaten. Hoe kan broederschap volgens jou echter zijn dan bloed?

Je creëert banden die soms net zo sterk, zo niet sterker dan bloed, zijn. Als je dit soort dingen met die gasten meemaakt, zal ik nooit echt begrijpen hoe dat is. Ik heb competitief rugby gespeeld en je krijgt een hechte band met je teamgenoten omdat je samen door de loopgraven gaat. Zo is het ook in een huwelijk. Mijn vrouw en ik hebben door de loopgraven gegaan. We hebben samen moeilijke tijden doorgemaakt, en de band die we hebben, zou ik zeggen, is dezelfde als die van een broederschap, want je zou alles voor elkaar over hebben. Je kunt elkaar belachelijk maken, lachen. Maar uiteindelijk zou je alles voor die persoon over hebben. Het kan absoluut sterker worden dan bloed.

Voelde het maken van deze show als een broederschap?

Ja! Er is zoiets als je met iemand begint te acteren, je moet doen alsof je elkaar al jaren kent, maar elkaar pas vorige week hebt ontmoet. Je moet vertrouwen opbouwen. Ik vind het belangrijk om ook buiten de set tijd met elkaar door te brengen. Gelukkig hebben Kitsch en ik al vanaf dag één een band opgebouwd. We hebben een team om ons heen gebouwd, met Luke [Hemsworth], Dar [Salim] en Shiraz [Tzarfati], een paar stuntmannen, onze veiligheidsfunctionaris en onze A-cam-operator. We zijn allemaal een enorme groep mannen geworden die veel met elkaar omgingen. Het peloton waar ik en Ben [de personages] in zitten, is Charlie Platoon. We begonnen deze groep Charlie Platoon te noemen, en het werd het epicentrum van de Dark Wolf -crew.

"Ik werd verliefd op acteren en op het podium staan", zegt Hopper over zijn acteerachtergrond. "Ik kom uit de sportwereld en daar gedij ik het beste in: deel uitmaken van een team."

Wat hebben jullie samen gedaan?

We speelden paddle tennis, karten, gingen uit eten voor gigantische maaltijden. En ondeugende groepsgesprekken die nooit openbaar zouden moeten zijn. [ Lacht .] Het is iets vreemds, onuitgesprokens dat gebeurt als je buiten beeld een band opbouwt, waardoor je vertrouwen krijgt in de woorden die je zegt en wat dat betekent.

Ik begrijp dat je begon met acteren toen je nog op school zat, voor een productie van Return to the Forbidden Planet . Wanneer besefte je dat je van acteren je beroep wilde maken?

Ik speelde Ariel, die op rolschaatsen staat. Een van de grootste dingen waar ik als acteur verliefd op werd toen ik die show deed, was dat we allemaal zo hard werkten om het geweldig te maken. Toen mensen kwamen, wilden we dat ze dachten: dit is geen schoolvoorstelling . Dit is professioneel . Ik werd op dat moment verliefd op acteren en op het podium staan. Ik kom uit de sportwereld, en daar gedij ik het beste in, deel uitmaken van een team. Ik dacht: dit zou ik elke dag kunnen doen.

Maar het voelde nooit als een haalbaar doel. Het voelde nooit makkelijk. Professioneel acteur worden is niet iets waar je even een diploma voor haalt en fulltime aan de slag gaat. Ik heb veel te danken aan mijn dramadocent op de middelbare school, Alison Jackson... Het was geen succes van de ene op de andere dag. Toen heb ik juist zoveel te danken aan mijn moeder. Er was een moment dat ik bijna toegaf. Ik was een jaar of 22, 23 en stond in de trein voor een sollicitatiegesprek voor een kantoorbaan. Ik belde mijn moeder en zei: "Ik weet niet zeker of ik dit nog wel aankan." Mijn moeder zei: "Ik heb het gevoel dat je dit nu moet volhouden." Ik bleef audities doen en plotseling werden de opdrachten regelmatiger en beter betaald. Het was een gestaag, langzaam proces.

Op je Instagram vermeld je geen van je eerdere rollen of credits. Je hebt gewoon "Papa. Echtgenoot." in je bio. Waarom zijn dit nu je belangrijkste rollen?

Toen ik vader werd, was er even een kleine schrik. We wisten niet of we hem al vroeg kwijt waren. We kregen een scan en zagen gelukkig zijn hartje kloppen. Ik herinner me nog dat overweldigende gevoel van: "Het gaat niet om mij. Het gaat om dit." Alles wat ik nu doe, draait om hen. En het is zo gek. Als man heb je zoiets van: ik moet ervoor zorgen dat het goed met ze gaat . Vanaf dat moment werden ze mijn steun en toeverlaat. Mensen vragen me over acteren, zoals: "Welke rol wil je hierna spelen? Wil je in Marvel spelen?" Het enige waar ik om geef, is dat mijn carrière groeit, en dat ik ervoor zorg dat ze gezond en veilig zijn. Daar draait het allemaal om. Ervoor zorgen dat ik een fijn, veilig thuis heb.

Mijn zoon Freddie heeft speciale behoeften. Mijn vrouw en ik werken heel hard. We hebben nu een productiebedrijf waar we onze eigen films maken, en de reden dat we daarmee begonnen zijn, was omdat we iets groters wilden opbouwen, zodat we in de komende jaren zeker weten dat het goed gaat met Freddie. Een van de grootste angsten bij het opvoeden van een kind met speciale behoeften is wat er gebeurt als je er niet meer bent. Voor mij is het van het grootste belang dat hij veilig is en mensen om zich heen heeft. Hetzelfde geldt voor mijn dochter, mijn kleine schatje. Ervoor zorgen dat het goed met ze gaat, is alles. Niets is belangrijker dan dat.

Fotografie door Aysia MarottaVerzorging door Michelle DemiltBarbering door Chaz Hazlitt

Styling door Michael Miller