De eindeloze schemering van Emmanuel Macron

Hij wilde romanschrijver worden op zijn zestiende, acteur op zijn achttiende en filosoof op zijn twintigste. In zekere zin belichaamde hij uiteindelijk een mix van deze drie beroepen, na eerst financieel inspecteur, bankier en minister van Economie te zijn geweest. Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron, geboren in Amiens in 1977, is de zoon van een gescheiden artsenpaar. Misschien wel de meest intellectueel begaafde politicus van Europa, werd hij op 39-jarige leeftijd de jongste president van de Franse Republiek, een ambt dat de glorie van zijn biografie bekroont. Slechts twee keer, voor en na deze datum, zou hij de bittere smaak van de nederlaag ervaren. Ook al heeft hij die in het tweede geval nog steeds niet verwerkt.

Zijn eerste nederlaag, die vele jaren geleden plaatsvond, was toen hem de toegang werd ontzegd tot de prestigieuze École Normale Supérieure (ENS), [opgericht tijdens de Revolutie en later] heropgericht door Napoleon. "Ik was te verliefd om me serieus voor te bereiden op het examen. Hart en verstand zijn onverenigbaar", legde hij jaren later uit [in februari 2017 in een interview met Nouvel Obs – een onderdeel van de Le Monde-groep, net als Courrier International ], wat aanwijzingen gaf over zijn gefragmenteerde persoonlijkheid.

De tweede nederlaag trof hem op de avond van 9 juni 2024, met de