Hoofdredactioneel artikel: Bereidt Emmanuel Macron zich voor op zijn terugkeer... in 2032?

Emmanuel Macron probeert de controle over de periode na 2027 te behouden. Omdat de grondwet hem verbiedt zich kandidaat te stellen voor de volgende presidentsverkiezingen, werpt het huidige staatshoofd twijfels op over zijn intenties voor 2032.

Denkt Emmanuel Macron er al aan dat de presidentsverkiezingen van 2032 weer op de voorgrond treden? De huidige president van de Republiek gooit niet langer met stenen; hij gooit met kasseien. Op zaterdag 5 juni nodigde hij zichzelf uit voor de tiende verjaardag van de beweging Jeunes avec Macron, die voor de gelegenheid was omgedoopt tot "Jeunes en marche". Hoewel zijn naam misschien uit de beweging verdwijnt, wilde het staatshoofd laten zien dat er nog lang rekening met hem gehouden zou worden. "Ik ben gekomen om je te vertellen dat het nog niet voorbij is. Ik heb je over twee jaar, over vijf jaar, over tien jaar nodig!", smeekte Emmanuel Macron bijna. Het staat buiten kijf dat hij zijn beschermende houding ten opzichte van deze jongeren, aan wie hij zoveel te danken heeft, zal verliezen.

Het is niet de eerste keer dat het staatshoofd het idee van een derde presidentskandidatuur opperde. Onlangs weigerde Emmanuel Macron op TF1 te zeggen dat hij een nieuwe kandidatuur in 2032 uitsloot, ondanks de vraag van Gilles Bouleau. Hij leek ook te klagen over het feit dat hij "de eerste president in onze geschiedenis is die niet het grondwettelijke recht heeft om zich opnieuw kandidaat te stellen". Emmanuel Macron noemde deze regel, die opeenvolgende presidentiële termijnen beperkt tot twee en zijn weg naar 2027 blokkeert, een "rampzalige domheid" in de zomer van 2023.

Als hij dit onderwerp nu weer aanhaalt, is dat vooral omdat een politicus zonder verkiezingen als een schaakkampioen zonder toernooien is, een componist zonder inspiratie, een solist zonder publiek. De politieke dood wacht hem. Voor Emmanuel Macron is het eraan herinneren dat hij in 2032 kandidaat zou kunnen zijn, een manier om zijn ogenschijnlijk onontkoombare verdwijning tegen te gaan. Hij richt zich ook tot de Macronisten. Zijn voormalige loyalisten die doen alsof ze hem niets verschuldigd zijn, en alsof hij al niet meer bestaat. Emmanuel Macron heeft Gabriel Attal op het oog, die zaterdag een nieuwe stap richting 2027 zette en zei dat hij de Fransen een uitweg wilde bieden. " Door te veel over deze deadline te praten, door zich te veel met de berekeningen te bemoeien, komt niemand ergens!", berispte de president van de Republiek hem scherp, die hem tijdens de vergadering opvallend afsnauwde.

Emmanuel Macron koestert wrok tegen Gabriel Attal. Eind 2024 probeerde het staatshoofd te voorkomen dat zijn voormalige premier het roer van de Renaissancepartij zou overnemen, uit angst dat de machine hem zou ontglippen... tevergeefs. Vandaag probeert Emmanuel Macron opvolgers die hij niet mag – of misschien wel te veel op hem lijkt – aan de kant te schuiven. 2027 controleren betekent ook de weg vrijmaken... voor 2032. Paradoxaal genoeg probeert de president de gevolgen af ​​te wenden van een politieke situatie die hij zelf heeft aangewakkerd door te besluiten de Nationale Vergadering te ontbinden.