Trump heeft de Nationale Garde in Washington D.C. een aantal absurde taken gegeven, maar wees niet te betrouwbaar
(minimale breedte: 1024px)709px,
(minimale breedte: 768px)620px,
calc(100vw - 30px)" breedte="1560">Meld u aan voor de Slatest en ontvang dagelijks de meest inzichtelijke analyses, kritiek en adviezen in uw inbox.
Gezien alle mogelijkheden voor pure paniek in het Amerika van Donald Trump, is het wel opluchting dat de leden van de Nationale Garde, die zich de afgelopen maand hebben ingezet om een gemilitariseerd Washington te bewaken, zich hebben aangepast aan hun nieuwe leven als veredelde – zij het dure – terreinknechten . Hoewel ze in theorie werden ingezet om de "criminaliteitscrisis" in Washington te bestrijden, zijn veel van de meer dan 2000 manschappen ingezet om diverse "verfraaiingsprojecten" aan te pakken, variërend van vuilnisophaling tot het harken van bladeren en het mulchen van kersenbomen .
Het is verleidelijk om te grinniken. Toen minister van Defensie Pete Hegseth, voormalig officier van de Nationale Garde en presentator van Fox News, afgelopen december het plan aanhaalde om de "oorlogsvoeringethos" van het Pentagon te heroriënteren op "dodelijkheid, dodelijkheid, dodelijkheid", dacht hij waarschijnlijk niet aan licht onkruid wieden. Maar laat je niet misleiden door de oranje reflecterende vesten – het feit dat troepen die getraind zijn om te reageren op nationale noodsituaties , in de achtertuin van de president worden beledigd, is geen teken dat we aan een autoritaire dreiging zijn ontsnapt. Sterker nog, het feit dat de president en zijn minister van Defensie de troepen kunnen beledigen, maakt deel uit van een lange traditie van minachting en gebrek aan respect voor militairen – en dit is allemaal slechts een manier om militaire macht te tonen in de hoofdstad van het land, zonder rekening te houden met missie, training, kosten of verspilling.
Maar in een interview deze week in de Amicus-podcast merkte Liza Goitein, senior directeur van het onafhankelijke Liberty and National Security Program van het Brennan Center, op dat er niets triviaals of onschuldigs is aan het inzetten van troepen voor verfraaiingswerk. "Ja, het lijkt triviaal om leden van de Nationale Garde, weet je wel, de National Mall te laten verzieken. Maar je moet dit ook in context bekijken," zei ze. "Kijk naar de landen waar leiders biljoenen dollars uitgeven om hun hoofdstad om te toveren tot een pronkstuk en die te verfraaien. Deze landen hebben allemaal iets gemeen, toch? En het is niet dat het bloeiende democratieën zijn."
Wanneer Donald Trump dingen doet die in de toonsoort 'autoritair' klinken, is het altijd verleidelijk om te lachen om zijn onhandige executie. De militaire parade in juli ; de fotobanner van zijn stralende gezicht, geplakt op gebouwen in Washington D.C., zoals gepubliceerd in de Wall Street Journal. Deze week ; het hele Witte Huis getrakteerd op een gouden schapendip – dit is de dystopische filmiconografie die Amerikanen duidelijk maakt dat Trump ( het idee van een arme van een rijke ) in werkelijkheid slechts het idee is van een kleinzielige dictator van een echte dictator. Maar zoals Goitein opmerkt, kunnen wijdverbreide verfraaiingsprojecten een kenmerk zijn van autoritaire machtsconsolidatie . Het richten op daklozen – zoals de wetshandhaving deze maand in Washington D.C. heeft gedaan – maakt deel uit van hetzelfde project. Een van Trumps eerste uitvoerende bevelen, ondertekend in januari, richtte zich op "Het bevorderen van prachtige federale burgerlijke architectuur", en eiste dat federale openbare gebouwen "het regionale, traditionele en klassieke architectonische erfgoed respecteren om openbare ruimtes te verheffen en te verfraaien en de Verenigde Staten en ons systeem van zelfbestuur te verheffen." Dit gaat niet om schone straten of minder graffiti, maar om een opgelegde culturele esthetiek van klassiek (wit) Amerikanisme.
Maar het op de kaart zetten van de bebouwde ruimten van Washington voor de Nationale Garde maakt ook deel uit van de oude truc van Elon Musk, waarbij het Congres de financiering van Washington D.C. weigerde , vervolgens klaagde dat de stad een door criminaliteit geteisterd "helgat" was, volgens Trump, en vervolgens de bewakers erop afstuurde om het te repareren. Zoals de Washington Post de noodzaak van mulch van militaire kwaliteit uitlegde:
Normaal gesproken valt dit soort schoonmaakwerk onder de verantwoordelijkheid van de National Park Service, die al kampte met personeelstekorten toen de regering-Trump dit voorjaar extra bezuinigingen doorvoerde en het federale personeelsbestand uitholde. De dienst had vroeger 200 mensen toegewezen gekregen om duizenden hectares bomen en tuinen in Washington D.C. te onderhouden, en nu zijn dat er 20, vertelde een medewerker van de Park Service aan The Post.
Dit is een stad kapotmaken om een stad te repareren, de enige zet die MAGA kent om macht te centraliseren en te privatiseren. En we moeten er volkomen duidelijk over zijn dat de bewaker toestemming heeft gekregen om geweld te gebruiken. Met andere woorden, al die grappen over tuinieren dienen om af te leiden en af te leiden van het feit dat het Pentagon degenen die deelnemen aan de inzet heeft geautoriseerd om wapens te dragen . Beweringen dat de straten weer veilig zijn terwijl de bewakers de eekhoorns voeren, zorgen voor een zeker gevoel van opluchting in het district. Godzijdank worden die bladeren geharkt, en laat staan dat het ook de ethos van gewapende troepen bij Union Station en metrostations normaliseert. Net als de kroonluchter in de badkamer van Mar-a-Lago , of de dreiging om Canada te annexeren , is het gebruik van de Nationale Garde om zowel tuinieren als dreigementen met geweld te plegen vintage Trump, komedie die speelt als tragedie en omhulde geweld die leest als de Keystone Cops.
Die kitscherige spandoeken met Trumps gezicht, de militaire parade van Peter Sellers, en nu het geflirt met gewapende soldaten op straat – het is allemaal van hoog tot laag, van pastiches tot voetgangerigheid, van potentiële bedreigingen en aanbiedingen voor ambtenarij. Dit is geen reden om gewapende gardesoldaten uit Louisiana en Mississippi op straat en in de metro van Washington D.C. stilzwijgend te accepteren als de nieuwe norm. Evenmin is het een reden om schijnbewegingen van "verfraaiing" te accepteren van een Trump-regering die gelooft dat er niets mooiers is dan tanks op de straten van de stad. De pas gemilitariseerde nationale hoofdstad draait om controle uitoefenen: controle over leden van de gardesoldaten die liever thuis werken en trainen voor echte rampen; controle over de straten van het district; controle over hoe het district zich presenteert aan het land en de wereld. Het is angstaanjagend en dwaas tegelijk, per definitie. En de dwaasheid van verfraaiing is net zo goed een bedreiging van geweld als de gewapende troepen.
Meld u aan voor de avondnieuwsbrief van Slate.
