Het risico op de ziekte van Parkinson is groter voor mensen die in de buurt van een golfbaan wonen: onderzoek
Wonen in de buurt van een golfbaan kan een onverwacht gezondheidsrisico met zich meebrengen: een hoger risico op de ziekte van Parkinson , zo blijkt uit een recent onderzoek.
Uit het onderzoek, dat op 8 mei werd gepubliceerd in JAMA Network Open, bleek dat er een mogelijk verband bestaat tussen het wonen in de buurt van golfbanen, waar veel pesticiden worden gebruikt, en een hogere incidentie van de neurodegeneratieve aandoening.
Uit het onderzoek bleek dat mensen die binnen een straal van 1,6 kilometer van een golfbaan wonen, een 126 procent hoger risico hebben om de ziekte van Parkinson te ontwikkelen vergeleken met mensen die er meer dan 9,6 kilometer vandaan wonen, aldus medeauteur Dr. Ray Dorsey, neuroloog en directeur van het Center for the Brain and the Environment van het Atria Health and Research Institute in New York.
"Dit is niet de eerste studie die de ziekte van Parkinson in verband brengt met pesticiden. Dit levert alleen maar aanvullend bewijs op dat dit niet alleen onder boeren gebeurt. Dit gebeurt ook bij mensen die in voorsteden wonen en een verhoogd risico lopen op de ziekte van Parkinson, simpelweg vanwege hun woonomgeving," zei hij.
Verhaal gaat verder onder advertentie
"Maar zij zijn niet degenen die de pesticiden meenemen, het is net als meeroken. Ze ademen het waarschijnlijk gewoon in of consumeren het via het water dat ze drinken."
GNM – Onderzoek naar nieuw medicijnmolecuul kan helpen bij de behandeling van de ziekte van Parkinson
Er is zoveel uitgebreid onderzoek gedaan naar het verband tussen pesticiden en de ziekte van Parkinson, dat Dorsey zei dat het volgens hem niet langer alleen een mogelijk verband is, maar een van de oorzaken.
Deze specifieke pesticiden zijn echter verboden in Canada. Hoewel de studie paraquat en maneb noemt, worden niet alle gebruikte pesticiden vermeld. Andere pesticiden zijn nog steedstoegestaan in Canada .
Verhaal gaat verder onder advertentie
De ziekte van Parkinson is een progressieve neurologische aandoening die de beweging beïnvloedt en vaak trillingen, stijfheid en evenwichts- en coördinatieproblemen veroorzaakt.
Volgens Parkinson Canada leven er momenteel meer dan 110.000 mensen in Canada met de ziekte. Naar verwachting zal dit aantal de komende jaren nog stijgen vanwege de vergrijzing van de bevolking.
Ontvang elke zondag het laatste medische nieuws en de laatste gezondheidsinformatie.
Er is momenteel geen genezing voor de ziekte van Parkinson en er zijn geen behandelingen beschikbaar die de voortgang ervan kunnen vertragen.
Hoewel de oorzaak van de ziekte nog steeds niet helemaal duidelijk is, suggereert onderzoek dat het mogelijk het gevolg is van een combinatie van genetische en omgevingsfactoren, aldus Dr. Karen Lee, CEO van Parkinson's Canada.
"Het is waarschijnlijk een perfecte storm. Dat betekent dat je genen hebt die je vatbaar maken voor de ziekte van Parkinson, en als je in de juiste omgeving wordt geplaatst, is dat mogelijk de oorzaak van de ziekte van Parkinson", vertelde ze aan Global News.
Verhaal gaat verder onder advertentie
'Alleen al de top zien was geweldig': man uit Peterborough beklimt de Kilimanjaro voor onderzoek naar de ziekte van Parkinson
Pesticiden staan al jaren in de schijnwerpers als mogelijke milieuveroorzaker. Hoewel boerengemeenschappen en landarbeiders uitgebreid zijn onderzocht, is er veel minder bekend over de potentiële risico's van blootstelling aan pesticiden in meer stedelijke of voorstedelijke gebieden – zoals golfbanen, zo stelt de studie.
Golfbanen worden vaak behandeld met pesticiden om de esthetische kwaliteit van putting greens en fairways te behouden. Deze chemicaliën zijn in verband gebracht met de ontwikkeling van de ziekte van Parkinson.
Om dit mogelijke verband te onderzoeken, voerden onderzoekers van de Mayo Clinic een bevolkingsonderzoek uit met behulp van gegevens uit het Rochester Epidemiology Project tussen 1991 en 2015. De gegevens werden geanalyseerd tussen juni en augustus 2024.
Ze bestudeerden de medische dossiers en omgevingsgegevens van 419 mensen met de diagnose ziekte van Parkinson en meer dan 5000 mensen zonder de aandoening. Vervolgens bekeken de onderzoekers de woongeschiedenis en de afstand tot 139 golfbanen in het zuiden van Minnesota en het westen van Wisconsin.
Verhaal gaat verder onder advertentie
Mensen die binnen een straal van één tot vijf kilometer van een golfbaan woonden, hadden het hoogste risico om de ziekte te ontwikkelen. Mensen die binnen één kilometer woonden, hadden 126 procent meer kans dan mensen die meer dan tien kilometer verderop woonden.
Uit het onderzoek blijkt dat dit risico over het algemeen afneemt naarmate de afstand tot de golfbaan groter is.
Nabijheid was niet de enige factor die verband hield met een verhoogd risico. Uit het onderzoek bleek ook dat het type drinkwater van belang was.
Mensen die hun kraanwater uit grondwaterbronnen haalden in gebieden met een golfbaan, hadden bijna twee keer zoveel kans om de ziekte van Parkinson te ontwikkelen vergeleken met mensen in vergelijkbare gebieden zonder golfbaan, zo bleek uit het onderzoek.
Het risico was nog groter voor mensen die in gebieden woonden waar het grondwater als kwetsbaar werd geclassificeerd. Dat wil zeggen dat het gevoeliger is voor verontreiniging vanwege het type bodem of de ondiepe gesteentebodem.
Verhaal gaat verder onder advertentie
De onderzoekers denken dat dit komt doordat bestrijdingsmiddelen van golfbanen in het grondwater terecht kunnen komen en zo de gemeentelijke watervoorzieningen kunnen verontreinigen.
Inspanningen om de ziekte van Parkinson te bestrijden
Hoewel water een belangrijke factor leek te zijn, bleek uit het onderzoek dat mensen die binnen een straal van één tot twee mijl van een golfbaan woonden, nog steeds een hoger risico liepen, zelfs na rekening te hebben gehouden met de kwetsbaarheid voor water. Dit suggereert dat pesticiden die door de lucht zweven mogelijk ook een rol spelen bij het verhoogde risico, betoogden de onderzoekers.
Lee zei dat de bevindingen geen verrassing waren en beschouwde ze als een nieuw stukje van een grotere puzzel. Ze benadrukte dat hoe meer onderzoekers begrijpen, hoe beter ze behandelingen kunnen aanpassen – en uiteindelijk kunnen werken aan preventie.
"We hebben al aangetoond dat er een hoger risico is op het krijgen van Parkinson door deze pesticiden", zei ze. "Maar het is echt belangrijk om te onthouden dat er op dit moment niet één ding is dat Parkinson veroorzaakt. We hebben niet gezegd 'dit is het'", zei ze.
Verhaal gaat verder onder advertentie
Dr. Michael Okun, de nationale medisch adviseur bij de Parkinson's Foundation, was het daarmee eens.
Hij zei dat het onderzoek intrigerend maar niet verrassend is, aangezien golfbanen verschillende pesticiden en herbiciden gebruiken om hun greens te onderhouden.
"Wonen in de buurt van een golfbaan en het delen van watervoorzieningen verdubbelt bijna de kans op het ontwikkelen van de ziekte van Parkinson. Dit suggereert sterk dat blootstelling aan chemicaliën die worden gebruikt bij het onderhoud van golfbanen een bijdragende factor kan zijn", aldus hij.
Andere onderzoeken hebben golfbanen in verband gebracht met neurologische aandoeningen.
Uit onderzoek dat in 2024 in The Journal of Neurological Sciences werd gepubliceerd, blijkt dat recreatieve buitenactiviteiten, zoals golfen en tuinieren, de kans op het ontwikkelen van amyotrofische laterale sclerose (ALS) kunnen vergroten, vooral bij mannen.
Volgens Dorsey zijn pesticiden neurotoxisch, dus het is niet verrassend dat blootstelling aan sommige ervan in verband is gebracht met andere neurologische aandoeningen bij mensen.
Verhaal gaat verder onder advertentie
"Wij denken dat de ziekte van Parkinson grotendeels door de mens wordt veroorzaakt. De chemicaliën in ons voedsel, water en de lucht wakkeren de opkomst van een snelgroeiende hersenziekte aan", zei hij.
Hij en de onderzoekers hopen dat het onderzoek het bewustzijn over de potentiële risico's van het gebruik van pesticiden op golfbanen zal vergroten en dat het beleid inzake de volksgezondheid zal worden gestimuleerd om de verontreiniging van het grondwater en de blootstelling aan pesticiden in de lucht te verminderen.
Okun zei dat het onderzoek weliswaar een mogelijk verband aantoont, maar dat er nog geen sprake is van een causaal verband.
Het is daarom voorbarig om uitsluitend op basis van deze bevinding brede aanbevelingen te doen. Het onderstreept echter wel het belang van het evalueren en mogelijk reguleren van het gebruik van bepaalde chemicaliën in woon- en recreatiegebieden.