Over vrede en rechten Paus Leo XIV al in het vizier van de reactionaire Kerk
De eerste mis van de paus
De nieuwe paus laat weten dat hij nog enige tijd nodig heeft om de Curie te reorganiseren en bevestigt in zijn preek in de Sixtijnse Kapel de synodale roeping van zijn pontificaat.
Blijf allemaal even zitten. Het eerste regeringsbesluit van paus Leo XIV was om na te denken en te bidden voordat hij een beslissing nam. Hij stond immers voor een uitdagende taak. Hij moet beoordelen wie er moet worden bevestigd en welke wijzigingen er in het organogram van de Romeinse Curie moeten worden aangebracht. Met de dood van de paus vervallen namelijk de hoogste functies – prefecten, secretarissen van de congregatie, voorzitter van het gouvernement van Vaticaanstad – en is het aan de nieuwe paus om te beslissen wie hij wel of niet bevestigt. Zo werd gisteren in een korte verklaring uitgelegd dat “de Heilige Vader een zekere tijd wil reserveren voor bezinning, gebed en dialoog, alvorens tot een definitieve nominatie of bevestiging over te gaan.”
Ondertussen heeft vanmorgen in de Sixtijnse Kapel de eerste mis met de kardinalen plaatsgevonden, die overigens al snel leegliep. In zijn preek wilde Leo nadenken over de passage uit het Evangelie van Matteüs waarin Jezus zijn discipelen vraagt : “Wie zeggen de mensen dat de Mensenzoon is?” . Er zijn twee mogelijke antwoorden, die ook vandaag de dag nog gelden, merkte de Paus op. De eerste is de reactie van de ‘wereld’ van welzijn; de tweede is de reactie van gewone mensen. De eerste zijn " de contexten waarin het christelijk geloof als iets absurds wordt beschouwd, bestemd voor zwakke en onintelligente mensen; contexten waarin men de voorkeur geeft aan andere zekerheden, zoals technologie, geld, succes, macht en plezier". Dit zijn “plaatsen waar dringend behoefte is aan missie, omdat het gebrek aan geloof vaak tragedies met zich meebrengt, zoals het verlies van de zin van het leven, het vergeten van barmhartigheid, de schending van de waardigheid van de persoon in zijn meest dramatische vormen, de crisis van het gezin en vele andere wonden waaronder onze samenleving lijdt, en niet eens een beetje”. Dan zijn er mensen die Jezus beschouwen als “ een oprecht man, iemand die moed heeft, die goed spreekt en de juiste dingen zegt”; Zij volgen hem uiteraard, maar “ zij beschouwen hem slechts als een mens, en daarom verlaten ook zij hem op het moment van gevaar, tijdens het lijden, en gaan teleurgesteld weg”.
Ook vandaag de dag is de paus van mening, in een actualisering van het Evangelie, dat " er genoeg situaties zijn waarin Jezus, hoewel gewaardeerd als mens, gereduceerd wordt tot slechts een soort charismatische leider of superman, en dit niet alleen onder ongelovigen, maar ook onder veel gedoopten, die op dit niveau uiteindelijk in een feitelijk atheïsme leven". Vandaar de aansporing om het christendom op een waarachtige en doeltreffende wijze te beleven en zo te getuigen van eenheid en verkondiging voor iedereen. Een eerste preek met een uitgesproken pastoraal karakter, die begon met een begroeting in het Engels en verder ging in het Italiaans. Intussen heeft de Prefectuur van het Pauselijk Huis, die verantwoordelijk is voor het beheer en de planning van de agenda van de religieuze verplichtingen, bevestigd dat het eerste Regina Caeli-recitatie op het Sint-Pietersplein aanstaande zondag zal plaatsvinden. Op de 18e begint hij zijn pontificaat met een mis, opnieuw op het Plein.
Maandag, overmorgen, zal de paus de wereldpers ontmoeten en vrijdag de 16e het Corps Diplomatique. We staan nog maar aan het begin, maar het pontificaat is al in volle gang. Wat de reacties op de figuur van de nieuwe paus betreft, zijn er de verstokte sociale accounts van de conservatieve pseudo-katholieke wereld die uiteraard kritiek leveren. De andere conservatieve sites (waaronder ‘ De Pilaar’ , een veelgelezen bron, vooral in de Curia) propageren een timide opening van het krediet, met een ironische en misplaatste toon. Zo gaat Ed Condon , een van de hoofdredacteuren, bijvoorbeeld in op de sportfans: "Velen hebben Leones scherpe verwijzing naar het belang van een synodale kerk opgemerkt. Natuurlijk is synodaliteit de laatste jaren een soort Rorschachtest geworden. Maar de moeder van paus Leo was een Cubs-fan, en zijn vader blijkbaar een Cardinals-fan, en hij is een Sox-fan. Naar redelijk inzicht had dat gezin gewelddadig uit elkaar moeten vallen. Toch was het zo gelukkig om een roeping te creëren die leidde tot de leerstoel van Petrus. Dat noem ik synodaliteit."
Een manier om iemand in diskrediet te brengen en twijfels te zaaien, zonder dat je het zegt. De positie van Mgr. is ernstiger. Vincent Paglia . De keuze van de naam van de nieuwe paus, zo merkte hij op, "is een zeer duidelijk pad, dat van de sociale leer van zijn directe voorganger Leo XIII. Het pad van rechtvaardigheid, rechten en vrede als voorwaarde voor een waarachtige en menselijke wereld". De weg van de Kerk vandaag is een houding van barmhartigheid, niet van veroordeling. Mensen hebben iemand nodig die dichtbij en aandachtig is voor hun lijden. We hebben existentiële periferieën om voor te zorgen. Het Evangelie is een oefenterrein voor aandacht en barmhartigheid, niet voor veroordeling. Een serieuzere analyse van een aartsbisschop die de nieuwe paus rechtstreeks kent, wat van veel hedendaagse commentatoren niet gezegd kan worden.
l'Unità
