Vrouwen en werk: slechts 3% van de vrouwen bekleedt topfuncties in bedrijven. En te veel moeders moeten nog steeds kiezen tussen carrière en kinderen.

Omdat ze werk en gezin combineren, worden ze vaak gedwongen om deeltijdcontracten aan te nemen of zelfs hun baan op te zeggen om twee werelden te verzoenen die helaas nog steeds ver uit elkaar liggen. Vrouwen die een baan hebben, worden nog steeds geplaagd door obstakels, wat de ambities van vrouwen om een ​​carrière op te bouwen en quality time met hun kinderen door te brengen, ernstig belemmert.

De focus

De focus van PoliS Lombardia op vrouwelijke werkgelegenheid verklaart dat het werkloosheidspercentage onder vrouwen in 2024 4,3% bedroeg , lager dan het Italiaanse en Europese gemiddelde. De werkgelegenheid is voornamelijk te vinden in de dienstensector. Zeer weinig vrouwen bekleden topfuncties : 9% is leidinggevende, 3% manager.

Het in balans houden van werk en gezinsleven blijft een grote uitdaging: in 2022 nam meer dan 70% van de werkende moeders ontslag binnen de eerste drie jaar van het leven van hun kind, terwijl voor veel anderen parttimewerk de oplossing blijft (bijna 83% in 2024), met als gevolg een lager salaris en minder carrièremogelijkheden.

De verhalen

De verhalen, verzameld dankzij CISL en CGIL Brescia, bevestigen dit. "Ik werkte in een agrovoedingsbedrijf", zegt Marika, 40, "als personeelsmedewerker. Ik moest 8 uur werken, maar het waren er altijd 12. Toen ik zwanger werd van mijn tweede kind en niemand had om me te steunen, moest ik de beslissing nemen om thuis te blijven." Omdat ze de werktijden kende, voelde ze zich niet op haar gemak bij het parttimecontract dat het bedrijf aanbood. "Ik zou sowieso niemand hebben om op mijn dochter te passen na school of als ze ziek is. Weer aan het werk? Ik hoop het wel, als het meisje 6 is." Silvia, een 33-jarige fictieve naam, werkt in de detailhandel . "Ik werk 24 uur per dag, ik zou graag meer willen werken, zelfs in het weekend. Er zijn situaties waarin het een nadeel is om een ​​vrouw te zijn, omdat er de angst is dat we kinderen zouden kunnen krijgen."

Denise, geboren in 1974, begon na de middelbare school te werken. "Toen mijn eerste dochter geboren werd, moest ik om parttime werk vragen. Grootmoeders werkten 's ochtends, kinderopvang was te duur en er waren er maar weinig. Mijn dochter werd praktisch door haar grootmoeders opgevoed."

Een leven gewijd aan werk en gezin , zonder tijd voor zichzelf, zozeer zelfs dat ze hartpatiënt werd. "Maar ik wilde een gezin, en ik heb er een gehad. Tegenwoordig maak ik me vooral zorgen over de toekomst van mijn kinderen. Mijn oudste is 23 en wil graag bij haar vriend intrekken, maar ze bieden contracten aan die dat niet toelaten."