Fendi, 100 jaar van het volledig vrouwelijke Romeinse modehuis
De echte oprichter van het huis Fendi draagt een andere achternaam. Haar naam is Adele Casagrande en in 1918, nog een jong meisje, was ze al ondernemer. Ze runt de bontwinkel/werkplaats van haar familie in Rome, aan de Via del Plebiscito, en wanneer ze in 1925 met Edoardo Fendi trouwt, besluit ze de winkel te vernoemen naar haar man. In slechts enkele jaren tijd breidde het bedrijf Fendi zich uit, opende het nieuwe etalages in de stad en werd het de beste plek om hoogwaardige leren koffers en tassen te kopen. Uit het huwelijk van Adele en Edoardo werden vijf dochters geboren: Paola, Anna, Franca, Alda en Carla. Na de dood van hun vader, in de naoorlogse periode, namen ze het familiebedrijf over en transformeerden het tot een internationaal modehuis. Eerst revolutioneerden ze de wereld van bont en vervolgens brachten ze de ene na de andere tas uit. Adele wilde dat haar dochters zouden studeren en trouwen en dat ze rustige moeders zouden worden. Maar het was voor hen vanzelfsprekend om zelf de handen uit de mouwen te steken en bij hun moeder in de winkel te gaan werken. Dat was niet makkelijk, want destijds was de sector nog een mannenwereld.
Complementair en verenigd - "als de vijf vingers van een hand", herhaalden ze graag - verdeelden ze al snel de rollen en verantwoordelijkheden. Paola specialiseerde zich in het onderzoeken van materialen en productietechnieken, Alda in bont, Franca ging de winkels volgen, Anna het ontwerpbureau voor lederwaren, confectiekleding en licenties, Carla deed public relations.
Samen consolideerden de zussen binnen een paar jaar de zaak door van tijd tot tijd verschillende bontstylisten aan te werven, maar pas in 1965, toen ze de medewerking van Karl Lagerfeld kregen, begonnen ze de echte Fendi-revolutie. Samen met de Duitse ontwerper, die 54 jaar aanblijft, gooien ze de traditionele visie op bont als kledingstuk omver en transformeren ze het van een rigide statussymbool naar een licht en eigentijds object voor de dagelijkse mode. Tegenwoordig lijkt het idee van een modehuis dat op bont is gebaseerd ouderwets en door het nieuwe milieubewustzijn volkomen achterhaald. Maar in die tijd, vóór 1968, wilde elke vrouw er minstens één in haar garderobe hebben, als symbool van rijkdom en elegantie. Lagerfeld stelt nieuwe ideeën en modellen voor en de zussen reageren door de meest geavanceerde technieken en de nieuwste kleuren aan te passen aan zijn creativiteit. Kortom, ze worden de koninginnen van de markt en passen de mode-invalshoek ook toe op lederwaren. Alles wordt minder rigide en functioneler. En het is herkenbaar dankzij het zwarte dubbele F-logo op een modderkleurige achtergrond, ontworpen door Lagerfeld in 1966. Het staat niet alleen voor de initialen van het merk, maar staat ook voor 'fun furs' en kenmerkte de meest succesvolle kledingstukken en accessoires van het modehuis in de daaropvolgende jaren. De Fendi-manie verspreidde zich al snel ook naar de bioscoop. In 1973 ontwierpen de zussen bontjassen voor Ludwig van Luchino Visconti en daarna werkten ze, wederom voor de regisseur, aan Family Group in an Interior en The Innocent . Michelle Pfeiffer, Madonna en Gwyneth Paltrow droegen ook bontjassen van het modehuis in Martin Scorsese's The Age of Innocence , Alan Parker's Evita en Wes Anderson's The Royal Tenenbaums .
In 1977 werd de eerste prêt-à-portercollectie van Fendi (en natuurlijk ook van Lagerfeld) geboren. In de jaren daarna werd de productie uitgebreid met sjaals, handschoenen, dassen, brillen, jeans en huishoudelijke artikelen. Tegenwoordig bevat het archief meer dan 70.000 door Karl gesigneerde tekeningen. Zijn werk voor het merk werd in 1985, het twintigjarig jubileum van hun samenwerking, gevierd met een tentoonstelling in de Galleria Nazionale d'Arte Moderna e Contemporanea in Rome. In datzelfde jaar werd het eerste parfum gelanceerd, dat simpelweg Fendi heette, en in 1989 werd de eerste Amerikaanse boetiek geopend in New York, waar ook de huismerklijn zijn debuut maakte. In 1990 was het ook de beurt aan de herencollectie met kleding en accessoires. Fendi overleefde de recessie van de jaren negentig ongeschonden, mede dankzij de lancering van buitengewoon succesvolle tassen. Naast Karl Lagerfeld is ook Silvia Venturini Fendi, de dochter van Anna, bij het bedrijf gekomen. Zij wordt al snel verantwoordelijk voor het modebureau. In 1997 bedacht hij de zeer bekende Baguette, een langwerpige, rechthoekige tas met een dubbele F-gesp en een kort hengsel. De tas wordt onder de arm gedragen, zoals de Fransen dat doen als ze brood kopen (precies het stokbrood). Het internationale succes en de lange levensduur ervan worden vandaag de dag weerspiegeld in meer dan 600 variaties (waaronder de variaties met de looks van Carrie Bradshaw/Sarah Jessica Parker in Sex and The City ).
In 1999 besloten de Fendi-zussen hun bedrijf te verkopen. De luxegroep LVMH heeft samen met Prada een aandeel van 51%. In 2000 verkocht Prada zijn aandelen en tussen 2002 en 2004 werd LVMH de enige meerderheidsaandeelhouder. De rest is recente geschiedenis: Silvia Venturini Fendi bleef aan als artistiek directeur en in 2009 scoorde ze opnieuw een doorbraak met de lancering van de Pekaboo-tas. In 2020 nam ze de rol van hoofd accessoires en herencollecties op zich en nam Kim Jones samen met haar de creatieve leiding van de dames- en couturecollecties over, die ze in oktober 2024 verliet. Tegenwoordig is Silvia curator van de grote modeshow ter ere van het eeuwfeest, die op 26 februari in Milaan gepland staat, tijdens de vrouwenmodeweek. Zij is bij haar dochter Delfina Delettrez, die de juwelierszaak van het huis beheert. Zij symboliseert de continuïteit van de matriarchale lijn die haar ook verenigt met haar overgrootmoeder Adele, haar grootmoeder Anna en haar tantes.
repubblica
