Molestowanie w miejscu pracy – rosnący problem

Osoba, która jest ofiarą nękania lub molestowania w miejscu pracy ze strony kolegów, może odczuwać depresję, bezradność, a nawet chęć odebrania sobie życia. Specjaliści mogą uznać to za równoważne z nękaniem w szkole.

Problem, który zaczęto badać nie wcześniej niż 10 lat temu i szacuje się, że będzie występował coraz częściej.

Psycholog kliniczny José Antonio Miranda Hernández wyjaśnił, że etapy molestowania lub mobbingu są podobne do tych, których doświadcza kobieta będąca ofiarą przemocy, z tą różnicą, że w przypadku molestowania nie ma wyrzutów sumienia, ponieważ przekształca się ono w systematyczną przemoc.

„Jednym z największych mitów jest to, że (molestowanie) zdarza się tylko raz lub że to postrzeganie pracownika sprawia, że ​​myśli on, że znalazł się w takiej sytuacji, co zazwyczaj jest mitem.

Ale rzeczywistość jest taka, że ​​molestowanie ma kilka etapów podobnych do cyklu przemocy, której doświadcza kobieta: jest okres molestowania, presji (żądania), potem pojawia się rodzaj szacunku dla pracownicy, a potem znów żądania. Tak więc w cyklu przemocy wobec kobiet jest faza krytyczna, moment, w którym wszystko się uspokaja i nazywa się to „miesiącem miodowym”, a potem sytuacja znów się zaostrza, dochodzi do przemocy ze strony partnera, a potem pojawia się wyraźny żal, tylko po to, by sytuacja się powtórzyła. Nie ma tu etapu skruchy; to systematyczne molestowanie i przemoc.

Ale dlaczego ludzie to tolerują to tak długo? „Ponieważ postrzegają to jako coś normalnego, że to część presji w pracy i że nie powinni narzekać, że to normalne, że zdarza się to w każdej pracy i niestety, zdarza się często” – powiedział specjalista.

A co z ofiarami molestowania w miejscu pracy? Specjalista porównuje to do uczuć, jakich może doświadczać kobieta, gdy jest ofiarą przemocy. Czasami czuje się zdezorientowana, czasami winna, ponieważ nie radzi sobie w pracy, a czasami bardzo smutna i bezsilna. Ale potem uświadamia sobie, że musi zostać w pracy i staje się uległa, a czasami agresywna, ale nie w miejscu pracy, ale po powrocie do domu.

„Dodajmy do tego sytuację ekonomiczną i potrzebę pracy, a okaże się, że ludzie muszą się z takimi sytuacjami 'znosić'”.

Mogą również wystąpić uczucie zmęczenia, niewyjaśnionego osłabienia oraz przewlekły ból, zwłaszcza w plecach i żołądku. Problemy te ustępują później pod wpływem leków przeciwdepresyjnych.

W poważniejszych przypadkach dana osoba może nawet próbować odebrać sobie życie, ponieważ jest przygnębiona i nie ma nadziei na przyszłość ani na swoje plany życiowe.

„Albo obwiniają pracownika, a ten twierdzi, że jest to sytuacja indywidualna, podczas gdy w rzeczywistości jest to problem grupowy i wynika z molestowania” – zauważa psycholog.

CO ZROBIĆ?

Specjalista wyjaśnił, że aby temu zapobiec, należy to wykryć. Z tego powodu uważa, że ​​stosowanie Meksykańskiej Normy Oficjalnej 035-STPS-2018, Czynniki Ryzyka Psychospołecznego w Pracy – Identyfikacja, Analiza i Zapobieganie, jest wykonalne, o ile zostanie wdrożone przez personel z odpowiednim doświadczeniem.

„Dzięki rozmowom kwalifikacyjnym i analizie środowiska pracy, rekruter i menedżer ds. HR będą w stanie określić poziom stresu, z jakim borykają się pracownicy. Problem polega na tym, że w Meksyku nastąpił rozkwit obowiązkowego testu NOM 035, ale są też osoby bez doświadczenia, które zetknęły się z daną dziedziną i stosują tego typu testy, nie mając wiedzy specjalisty ds. rekrutacji, działu HR ani psychologa przeszkolonego w tej dziedzinie”.

Choć nalegał: „To, że dopiero badamy, ma swoje konsekwencje, ale w dłuższej perspektywie będziemy świadkami większej liczby takich przypadków i coraz częściej będziemy o tym słyszeć, dlatego NOM 035 jest bardzo dobry, ale trzeba wiedzieć, jak go stosować”.

NĘKANIE, NARUSZENIE PRAW

Narodowa Komisja Praw Człowieka klasyfikuje molestowanie w miejscu pracy jako naruszenie praw człowieka, do których należą: Prawo do życia, ponieważ molestowanie w miejscu pracy, które powoduje kryzys psychologiczny lub zaburzenia psychiczne, powoduje szkody na integralności fizycznej lub psychicznej poprzez pogorszenie stanu zdrowia i może narazić życie na ryzyko.

Naruszenie prawa do integralności fizycznej, psychicznej i moralnej, ponieważ tego typu działania mogą powodować zmiany w naturze fizycznej i psychicznej, a także wyrządzić szkodę moralną w obliczu obiektywnie poniżającego działania.

Do swobodnego rozwoju osobowości. Pojęcie życia prywatnego obejmuje takie aspekty, jak tożsamość fizyczna i społeczna, w tym autonomię i rozwój osobisty, a także prawo do nawiązywania i rozwijania relacji z innymi. Osoba nękana w pracy nie może osiągnąć odpowiedniej jakości życia ze względu na wrogą sytuację, której doświadcza, oraz ryzyko utraty pracy. Jej wizerunek własny i wizerunek, jaki chce prezentować innym, ulegają zmianie pod wpływem stygmatyzacji generowanej przez nękanie w miejscu pracy, co również osłabia jej relacje społeczne.

Oraz prawo do życia wolnego od przemocy, ponieważ bezbronność biernego podmiotu, z którego zaczyna prześladowca, nasila przemoc ze względu na rodzaj szkody, jaką może wyrządzić, aby osiągnąć swój cel: porzucenie pracy lub potwierdzenie swojej pozycji władzy.