Skay Beilinson i Los Fakires wracają do Mendozy: jak i gdzie kupić bilety?

Eduardo „Skay” Beilinson , uznawany za prawdziwego rockowego wirtuoza na scenie, wciąż przeciera szlaki w świecie muzyki, wytyczając nowe ścieżki poprzez swoje uznane dzieła. Gitarzysta, kompozytor i wokalista ugruntował swoją pozycję na scenie rockowej jako artysta solowy, z solidnym zespołem i lojalnymi fanami na każdym kroku.

Skay pozostaje jednym z najbardziej kultowych i oryginalnych gitarzystów w muzyce argentyńskiej , a jego muzyka rozbrzmiewa w całym kraju, przy niezrównanym brzmieniu, które jest wyraźnie wpisane w jego muzyczne DNA.

Chociaż jest jednym z założycieli legendarnego zespołu Patricio Rey y sus Redonditos de Ricota i jest uważany za „serce Patricio Reya” , Skay wie, jak nieustannie się zmieniać, stając się istotą duchową, wewnętrznym podróżnikiem, zen na swój własny sposób, nieprzekupnym hipisem zawieszonym w czyśćcu, co jest dalekie od tego, co my, śmiertelnicy, uważamy za „rzeczywistość”.

W Los Fakires , swoim potężnym, minimalistycznym i złożonym zespole, Skay odrzuca wszelką sztuczność, aby wzbogacić muzykę . Claudio Quartero, Joaquín Rosson i Leandro Sánchez dopełniają esencję zespołu, który podbija serca lojalnej publiczności intensywnością i kolektywną ekstazą charakterystyczną dla swojej artystycznej propozycji.

Jego pierwszy solowy album ukazał się w 2002 roku z Danielem Colombresem na perkusji i Claudio Cuartero na basie, a jego producentem była Negra Poly . „A través del Mar de los Sargassos” ( 2002 ) składa się z utworów, które nie znalazły się na albumach Los Redondos. Z okładką zaprojektowaną przez Rocambole , album stał się punktem wyjścia dla bogatej dyskografii solowej, a niektóre z utworów, takie jak „Oda a la sin nombre” , stały się nie tylko obowiązkowym punktem jego recitali, ale także filarem jego stale rozwijającej się twórczości.

Z Colombresem, Cuartero, Oscarem Reyną (gitara) i Javierem Lecumberrym (klawisze) pracował nad „Talismán” ( 2004 ), płytą z jedenastoma utworami jego autorstwa oraz utworem „Boggart Blues” , skomponowanym w duecie z Claudio Kleimanem . W 2007 roku wydał swój trzeci album zatytułowany „La Marca de Caín” . Zespół zmienił nazwę na Skay y los Seguidores de la Diosa Kali , wprowadzając zmiany w stosunku do pierwotnego składu: Daniel Colombres opuścił stanowisko perkusisty, a jego miejsce zajął Mauricio „Topo” Espíndola . W 2010 roku ukazał się jego czwarty album „¿Dónde vas?” , składający się z jedenastu utworów.

Dwa lata później ( 2012 ) zespół zmienił nazwę na Skay y Los Fakires . W jego skład weszli: Oscar Reyna (gitara), Claudio Quartero (bas), Javier Lecumberry (klawisze) i „Topo” Espíndola (perkusja). W 2013 roku , w nowym składzie, nagrali swój piąty album: „La Luna Hueca” . W 2016 roku Skay y los Fakires wydali szósty solowy album zatytułowany „El Engranaje de Cristal” . W sierpniu 2019 roku , w środku pandemii, ukazał się ich siódmy album „En el corazón del laberinto” .

Najnowsze dzieła zespołu to single : 23 grudnia 2020 roku wydali singiel „Corre, corre, corre” , w kwietniu 2021 roku wydali „Carrousel” , pod koniec maja zaprezentowali „Olas” , a następnie „El candor de las bestias” i „Otras puertas, otros mundos” .

15 stycznia 2022 roku ukazał się „La trama invisible” , a w 2023 roku ukazał się „Espejismos” , ósmy studyjny album muzyka, składający się z 10 utworów , wydany w latach 2020 i 2022 .

Dziś, ponad 20 lat po swoim pierwszym solowym wydawnictwie, Skay nadal oferuje nam to, co najlepsze w muzyce i zabiera nas w podróż do świata, który istnieje tylko dzięki niej . Niedawno wydał singiel „Las catacumbas del cielo”.