Łabędzie w Kongresie

W środę 7 maja rozpoczęła się pierwsza oficjalna dyskusja na temat zaciemnienia z 28 kwietnia.

Kongres oczekiwał na wymianę wyjaśnień na temat incydentu ze strony szefa rządu i przywódców politycznych. Kraj otrząsnął się bez widocznych urazów, co dodało kolejną niepewność do niedawnej pandemii i wojny w Europie Wschodniej. Pomimo następujących po sobie świąt państwowych w Madrycie, nie można zarzucić Parlamentowi braku refleksu; Tym razem nie było zwłoki w zajęciu się sprawami, które są ważne dla obywateli, a nie tymi, które drażnią klasę polityczną.

Piąta część społeczeństwa rozważa głosowanie na prawicę, która jest niezadowolona z obecnej administracji.

Pozostawało mieć nadzieję, że po nagłym przerwaniu tak podstawowej usługi, demokracja parlamentarna będzie działać. W oficjalnej wersji, w środę rano, przyjrzano się nowemu czarnemu łabędziowi i działaniom naszych władz przed, w trakcie i po systemowym incydencie z 28 kwietnia.

W przeciwieństwie do pandemii COVID-19 i kryzysu związanego z kredytami subprime , tym razem Hiszpania miała dużo szczęścia, że ​​wszystko wydarzyło się w ciągu 24 godzin ciepłego wiosennego dnia i że załamanie nie nastąpiło w trakcie surowej zimy ani w środku sierpnia. Nagłe odłączenie zostało odebrane jako nieprzyjemne, niepokojące wydarzenie, które nie wywołało obaw o realne zagrożenie, jakie stanowiło dla zbiorowego bezpieczeństwa, z którego najwyżsi rangą przedstawiciele władz kraju musieli doskonale zdawać sobie sprawę.

Pogoda i zegar były po naszej stronie; szczęście sprawiło, że załamanie się sieci było niczym więcej niż tylko symulowanym ćwiczeniem , pełnowymiarową próbą generalną, której jednak struktura administracyjna nie mogła nie wziąć pod uwagę. Pomijając skrajne uzależnienie od dostaw energii elektrycznej, prostym rozwiązaniem dla sektora publicznego byłby brak prawa, które pozwalałoby mu identyfikować rozproszone zasoby administracji regionalnych, w tym służby zdrowia, i łączyć je na wypadek sytuacji kryzysowych, takich jak ta. Ze względu na brak kworum politycznego, propozycja ta pozostaje uśpiona w Kongresie.

Jak każda demokracja, nasza opiera się na opinii publicznej, a ta jest podsycana przez prawo do informacji w parlamencie, gdzie społeczeństwo dzieli się swoimi problemami jako kraj. Jednak w ubiegłą środę obie strony ponownie się rozstały, a 350 przedstawicieli wezwano na nieskuteczną rytualną konfrontację, która nie posunęła się ani o krok naprzód w wyjaśnianiu spotkania z 28 kwietnia, głównie dlatego, że hiszpański Kongres reguluje nieproporcjonalną ochronę władcy — odbyły się trzy godziny monologów — i nie okazuje szacunku największej opozycji, zmuszonej do szerokich posunięć ad hominem reclusion, zwolnionej z konieczności uzasadniania alternatywnego zarządzania w zaledwie pół godziny przyznanego programu. Tymczasem nawet jedna piąta społeczeństwa rozważa jutrzejsze głosowanie na wyraźnego łabędzia, czyli prawicę niezadowoloną z funkcjonowania obecnych instytucji.