Przemówienie Trumpa w ONZ było obraźliwe i głupie

Boże, gdyby to właśnie te złote schody ruchome zawiodły w 2015 r., moglibyśmy uniknąć trwającej obecnie katastrofy.

Jednak to schody ruchome w budynku ONZ, które zepsuły się we wtorek, rozdrażniły naszego prezydenta. Przypomniało mi się zdanie nieżyjącego już Mitcha Hedberga, że ​​uwielbiał schody ruchome, bo kiedy się psuły, stawały się... schodami. Nasz prezydent? Schody? Proszę.

Potem jego prompter zaczął szwankować, co jeszcze bardziej go rozdrażniło. Jeśli chodzi o jego przemówienie, cóż, obraził ONZ, większość naszych sojuszników, całą Europę i oczywiście zdrowy rozsądek. Wygłosił je trzy razy dłużej niż mu przydzielono, ale skoro uznajesz, że Konstytucja to lista przestarzałych propozycji, to co cię obchodzi ONZ i jej ograniczenia czasowe?

Zasadniczo przemówienie było ordynarne i głupie, a jego słowa powitano ośmiokilotonową ciszą. Zauważono, że tym razem nikt się z niego nie śmiał. Świat zdał sobie sprawę, że zagrożenie, jakie stanowi dla porządku publicznego, nie jest już śmieszne. Nikt nie śmiał się z jego świadectwa o własnej wielkości. Nikt nie śmiał się, gdy nazwał ONZ niewdzięcznikami za słynne „siedem wojen”, którym osobiście zapobiegł. Nikt nie śmiał się, gdy nazwał kryzys klimatyczny „największym oszustwem” w historii świata. Przemówienie było obraźliwe. Podsumowując:

Mówię wam, że jeśli nie uciekniecie od oszustwa „zielonej energii”, wasz kraj upadnie. Jeśli nie powstrzymacie ludzi, których nigdy wcześniej nie widzieliście, a których nie macie nic wspólnego z waszym krajem, upadniecie. Kocham mieszkańców Europy i nienawidzę patrzeć, jak są niszczeni przez energię i imigrację. ... Ten dwuogonowy potwór niszczy wszystko, co stanie mu na drodze, i nie mogą na to dłużej pozwalać.

Ta kwestia „potwora z podwójnym ogonem” to czysty świecki apokaliptyzm. To zawsze trudny temat.