Görüş: Gaz santrallerine kötü yatırım: Katherina Reiche yanlış yolda

Son birkaç haftadır Norveç'te seyahat ediyorum. Bölge sakinleri, yazların her yıl daha da sıcak geçmesinden dolayı gözle görülür bir şekilde üzgün. Kayak cenneti Lillehammer'da sıcaklıklar günlerce 30 santigrat derecenin çok üzerinde seyrederken, Almanya'da sıcaklıklar ancak 20 santigrat dereceyi buluyor. Birçok bölge sakini, hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığından şikayet ediyor. Ortalama sıcaklıklar bazen uzun vadeli ortalamanın on derece üzerinde. Ayrıca hava aşırı kurak. Devasa buzullar eriyor.

Almanya'ya dönelim. Enerji politikası ve iklim koruma, orada 30 yıldır hiç olmadığı kadar önemsiz hale geldi. Enerji dönüşümünü yıllardır hızlandırdıktan sonra, hükümet rotasını değiştiriyor. Halk arasında yeşil enerjinin kabulü, İskandinav buzulları gibi eriyor.

Yıllar süren ezici desteğin ardından, destekçiler ve karşıtlar artık anketlerde eşit durumda. İklim etkisi ne olursa olsun, bu durum oldukça endişe verici. Çünkü ülke ekonomik bir dönüm noktasında: Enerji arzını şu anda nereye götüreceğimiz, önümüzdeki on yıllarda ekonomik ve finansal gücümüz üzerinde vatandaşın gelir seviyesinden veya annenin emekli maaşından çok daha büyük bir etkiye sahip olacak.

İlk yöneticiler, çalışanları yalnızca şirket içinde değil, şirket dışında da dahil eden yeni bir liderlik tarzını benimsiyor. "Hizmetkâr liderlik", şirketlerin gelecekte ihtiyaç duyacağı liderlik mi?

Yeşil yolu engelleyenler arasında Federal Ekonomi Bakanı Katherina Reiche de var. Tüm eleştirilere rağmen, CDU siyasetçisi 20 gigawatt'a kadar kapasiteye sahip yeni gaz yakıtlı enerji santralleri inşa etmekte ısrar ediyor. Bu santraller, rüzgar esmediği ve güneş parlamadığı zamanlarda devreye girecek şekilde tasarlanıyor.

Reiche, yalnızca pahalı yakıtlar gerektirmekle kalmayıp, aynı zamanda milyarlarca dolarlık sübvansiyon tüketen bir teknolojiye de güveniyor; çünkü bu yedek enerji santralleri nadiren çalışacak ve işletmecilere yalnızca bunları sağladıkları için tazminat ödenmesi gerekecek. Bu arada, sözde karanlık dönemler geçmişte yılda en fazla bir ila dokuz kez yaşanmış ve ortalama 70 ila 100 saat sürmüştür.

Zayıf işgücü piyasası nedeniyle, ABD'deki işaretler temel faiz oranlarının düşeceğine ve doların değer kaybedeceğine işaret ediyor. Ancak, ABD Başkanı Donald Trump'ın kendisi buna engel olabilir.

Reiche'nin bu gerici tavrı artık kendi saflarında bile direnişe yol açıyor. Hristiyan Demokrat Birliği (CDU) ve Hristiyan Sosyal Birlik (CSU) üyelerinin iklim korumasını sürekli savunduğu "İklim Birliği", ona açıkça karşı çıkıyor.

Eleştirmenler ayrıca uzman Conenergy tarafından yapılan yeni bir araştırmaya da atıfta bulunuyor. Danışmanlık firması, gaz yakıtlı enerji santrallerinin tüm arz açıklarını kapatmak için uygun olduğuna inanıyor, ancak bunlar çok pahalı ve esnek değil. Çalışma, iklim dostu batarya depolama sistemlerinin, pompalı depolamalı enerji santrallerinin, biyokütle ve hidrojen enerji santrallerinin de aynı derecede güvenilir bir kapsama alanı sunduğunu ancak daha uygun fiyatlı olduğunu savunuyor.

Bu analizler ışığında, eski Eon Gas yöneticisi Reiche'nin stratejisini yeniden gözden geçirmesi ve gelecek nesillere daha büyük maliyetler yükleyecek geri dönüşü olmayan kararlar almaktan kaçınmasının zamanı geldi. Çünkü yeşil kaynaklara geçişin enerji maliyetlerini artıracağı iddiası, bir AfD masalından başka bir şey değil ve öyle de kalacak.

ABD'li şirket Palantir, yapay zeka çağında önemli bir altyapı oyuncusu haline geldi ve güçlü bir büyüme yaşıyor. Ancak yeni teknoloji şampiyonunun dezavantajları da var.

Aslında, tüm güvenilir araştırmalar, sistemde daha az yeşil enerji santrali olsaydı, elektrik ve ısıtmanın bugün bile önemli ölçüde daha pahalı olacağını gösteriyor. Uluslararası Yenilenebilir Enerji Ajansı'na göre, Almanya, daha az fosil yakıt ithal etmek zorunda kaldığı için, yalnızca yenilenebilir enerji kaynakları sayesinde 2024 yılında 14 milyar avronun üzerinde tasarruf sağladı.

Kurumun rakamlarına göre, büyük ölçekli güneş ve fotovoltaik sistemler neredeyse tüm konfigürasyonlarda fosil yakıtlı jeneratörlerden daha ucuz elektrik üretiyor. Kara rüzgar enerjisi kilovatsaat başına 3 sent, fotovoltaik enerji 4 sent ve hidroelektrik enerji 5 sent karşılığında bunu sağlıyor. Gazın maliyeti en az iki katı, kömürün maliyeti ise üç katı.

Örneğin Norveç'i ele alalım: Ülke, muazzam servetini gaz ve petrol ihracatından elde ediyor. Aynı zamanda, sakinleri çok sayıda elektrikli araba ve ısı pompasını çalıştırmak için neredeyse tamamen hidroelektrik, güneş ve rüzgar enerjisine güveniyor. Özel haneler için ortalama elektrik fiyatı yaklaşık 19 sent; bölgeye ve günün saatine bağlı olarak 3 sente kadar düşebiliyor. Almanya'da ise 35 sent. Bizim için bir rol model mi?

Belki de Katherina Reiche, Alman halkına gelebilecek zararı önlemek için Norveç'i tekrar ziyaret etmelidir. Artık bir gaz yöneticisi olarak değil, maliyetleri zaten kontrolden çıkan büyük bir ekonominin sorumlu bakanı olarak.

Bu makale, Capital gibi RTL Deutschland'a ait olan Stern'in yeniden basımıdır. Capital.de'de on gün boyunca yayınlanacaktır. Sonrasında www.stern.de adresinde bulabilirsiniz.