Vasallığın tehlikesi

"İspanya sorun, Avrupa çözümdür" diyen birçok kişiden biri olarak, Avrupalı ​​liderlerin Trump'ın önünde sürünmesini acı verici buluyorum. Ancak asıl endişe verici olan, ABD'nin Avrupa'nın zayıflığına akıllıca tepki vermesi durumunda Avrupa'nın başına neler gelebileceği. Açıklayayım.

Gümrük vergileri esasen bir sanayi politikası aracıdır ve birçok kişinin inandığının aksine, Amerika Birleşik Devletleri tarihinin büyük bir bölümünde aşırı korumacı bir ülkeydi. Gümrük vergileri, ilk Hazine Bakanı Alexander Hamilton tarafından, tarımla doğup büyüyen ve dünyanın tek sanayileşmiş ülkesi olan eski metropolle açık arazilerde rekabet edemeyen yeni ülkeyi sanayileştirmek istediği için savunulmuştur. Kuzey eyaletleri sanayileştikçe gümrük vergilerine bağımlı hale geldiler ve ne sanayileşmiş ne de sanayileşmek isteyen güney eyaletlerine karşı İç Savaş'ı esas olarak bu amaçla yürüttüler.

ABD'nin pazarımıza girmesi için gerekli şartları oluşturma cesaretini bulabilecek miyiz?

Trump artık gümrük vergilerini yeniden keşfetti. Bunları ABD'yi yeniden sanayileştirmenin bir önlemi olarak meşrulaştırıyor, ancak bu amaç yanıltıcı. ABD, şu anda Avrupa ve Japonya'dan ithal ettiği petrol, makine ve arabaları üretemiyor çünkü ne mevcut işçisi var (tam istihdam var) ne de daha fazla göçmen istiyor. Dolayısıyla, gümrük vergileri aslında Amerikalıların ödeyeceği bir tüketim vergisi ve tüm tüketim vergileri gibi özünde geriletici (ancak ikincisi Trump'ı endişelendiren bir şey değil). Amerikalılar daha az tüketecek ve bu onlar için sağlıklı olacak, çünkü uzun süredir dünyanın geri kalanının sürekli artan borçlarını finanse etmesine dayanarak gelirlerinin ötesinde yaşıyorlar. Tüketimdeki bu azalma, Avrupa da dahil olmak üzere dünyanın geri kalanındaki birçok üreticiye zarar verecek, ancak bu yeniden ayarlama gerekli çünkü size borç senediyle ödeme yapan birine satış yaparak kalıcı olarak iş yapamazsınız.

Karşı karşıya olduğumuz risk, Amerikalıların, biz Avrupalıların direniş tekliflerini kabul etmeye istekli olduğumuzu görüp, bir metropolün kolonilerine her zaman dayattığı rolü bize dayatması: düşük teknolojili ürünlerin tedarikçisi ve yüksek teknolojili ürünlerin tüketicisi rolü. Yani, Trump'ın halefi olan biri, bize petrol, makine ve otomobil ihraç etmemize cömertçe izin verecek, ancak çiplerini ve silahlarını bize dayatacak.

Birkaç on yıl önce Çin'in rolü, Batı'ya ucuz oyuncak ve tekstil ürünleri ihraç etmek ve makine ve araba satın almaktı. Bununla yetinmedi ve pazarına erişimini teknolojimizin transferine bağlamaya başladı. Refaha giden yolu da bu oldu.

Asıl soru, Amerikalıların pazarımıza girmesi için gerekli koşulları sağlayacak cesareti bulabilecek miyiz? Şimdilik bacaklarımız çok titriyor.