Yarım maraton koşarken mide ağrısını görmezden geldim... sonra bunun 4. evre kolon kanseri olduğunu öğrendim

Karina Ureña ilk yarı maratonunu koşarken, genç atlet sürekli mide bulantısıyla boğuşuyordu.

Formda ve sağlığına dikkat eden 30 yaşındaki sporcu, aylardır Şubat 2025'teki yarış için yoğun bir şekilde antrenman yapıyordu.

Altı ay boyunca, başlangıçta regl sancıları olduğunu düşündüğü şeyler, giderek düzenli kusmaya ve şiddetli ağrıya dönüştü. Kanser aklındaki son şeydi.

Kaliforniyalı Ureña, "Sadece regl dönemim olduğunu sanıyordum. Sağlıklı besleniyor, her gün koşuyordum ve kendimi hayatımın en sağlıklı döneminde hissediyordum. Kanser aklımda bile değildi." dedi.

Geçtiğimiz yılın ağustos ayında Key West, Florida , Maui, Hawaii ve Meksika'ya yaptığı hayalindeki tatiller hastalık yüzünden suya düştü.

'Araba kullanırken aniden kusmak için kenara çekmek zorunda kalıyordum,' dedi. 'Kendime stres, jet lag veya yemek olduğunu söylüyordum ama içten içe bir şeylerin yolunda gitmediğini hissediyordum.'

Ekim 2024'te Ureña, sürekli yorgun olduğunu ve hızla kilo verdiğini, ancak 13 mil uzunluğundaki San Francisco Yarı Maratonu için antrenman yapmaya devam ettiğini söyledi.

'Yarış sırasında beş kez kustum,' dedi. 'Ama yarışı bitirdim. Ciddi bir şeylerin ters gidebileceğini kendime itiraf etmek istemedim.'

Daha sonra acil servise gitti ancak doktorlar semptomlarını mide rahatsızlığı veya hormonal bir sorun olarak değerlendirip, sadece ağrıyı maskeleyen mide bulantısı önleyici ilaçlar yazdılar.

Şubat ayına ve birkaç ziyaretten sonra, aile hekimi nihayet dördüncü evre kolon kanserini ortaya çıkaran taramanın yapılmasını istedi.

Ureña o anı anlatırken, sonuçların doktoru odaya dönmeden önce hasta uygulaması üzerinden geldiğini söyledi.

'Şu sözleri okuduğumu asla unutmayacağım, yumurtalığımda 9,2 santimetrelik bir kitle vardı, kanser karaciğerime ve akciğerlerime yayılmıştı. Kalbim duracak gibi oldu.'

'Annem yanımda oturuyordu, gülümsüyor, küçük bir sohbet ediyordu. Ona anlattığımda ağlamaya başladı. O anı asla unutamam.'

Doktorlar, kanserli hücrelerin kalın bağırsağında başladığını, ancak tespit edilmeden önce yumurtalıklarına, karaciğerine ve akciğerlerine yayıldığını söylediler. Yumurtalığındaki kitle küçük bir portakal büyüklüğündeydi.

Ureña, 50. yaş gününden önce kolon kanseri teşhisi konulan genç ve sağlıklı Amerikalıların sayısının giderek artmasından biri.

Tahminlere göre, ABD'de her yıl 50 yaşın altındaki yaklaşık 2.600 kişiye kolon kanseri teşhisi konuyor. 2000'li yılların başından bu yana yılda yüzde iki artış gösteren vaka sayısının 2010 ile 2030 yılları arasında iki katına çıkması bekleniyor.

Doktorlar bunun nedenini tam olarak bilmiyorlar ancak obezite oranlarındaki artıştan, hareketsiz yaşam tarzına, bozulan mikrobiyomdan çevredeki toksinlere kadar her şeyi suçluyorlar.

Devamını oku

Ancak bu nedenler, Ureña gibi sağlıklı ve formda insanların neden bu hastalığa yakalandığını açıklayamıyor.

Teşhis konulduktan sonra doktorlar, Ureña'ya ilk olarak tam histerektomi, yani rahim ve yumurtalıkların alınması ameliyatını önerdiler ve bunun kanserin daha fazla yayılmasını engelleyeceğini söylediler.

Ancak bir gün anne olmayı umut eden Ureña için bu öneri yıkıcıydı. "O parçamı kaybetme düşüncesi dayanılmazdı." dedi.

Ureña, doktorlarıyla görüştükten sonra Mart 2025'te sağ yumurtalığındaki en büyük tümörü aldırmak için daha küçük bir ameliyat geçirdi.

İşlem sırasında doktorlar ayrıca Ureña'nın kalın bağırsağından doku çıkardılar ve bu da Ureña'ya bir kolostomi torbası takılmasına yol açtı. Kolostomi torbası, bağırsaktan dışkıyı toplamak için kullanılan, vücudun dış kısmına takılan bir keseydi.

Ureña, kolostomi torbası olduğunu öğrendiği anı anlatırken, "İlk başta çok büyük bir şok yaşadım," dedi. "Uyandığımı ve kendimi tamamen farklı hissettiğimi hatırlıyorum."

'Kolostomi torbasıyla yaşamayı öğrenmek hem fiziksel hem de duygusal olarak büyük bir uyum süreci gerektirdi, ama yavaş yavaş alışıyorum. Mücadelemin bir parçası haline geldi, hâlâ burada olduğumu ve hâlâ iyileşmekte olduğumu hatırlatıyor,' diye ekledi.

Ameliyatın ardından Ureña 11 kür kemoterapiye yönlendirildi.

Tedavisinin devam ettiğini belirten Ureña, rahmini kurtarmanın bir yolu olup olmadığı konusunda doktorlardan tavsiye almaya devam ettiğini söyledi.

Amerikan Kanser Derneği, uzak kolon kanseri veya karaciğere, akciğerlere ve vücudun diğer bölgelerine yayılmış kolon kanseri teşhisi konulan hastaların yalnızca onda birinin teşhisten sonra beş yıl yaşadığını söylüyor.

Ailesinin daha önce de kanserle ilgili deneyimleri vardı; babasına 2015 yılında 3b evre kolon kanseri teşhisi konmuş ve ardından hastalığı hızla yenmişti.

"Babamın yaşadıklarını izlemek yürek parçalayıcıydı. Duygusal olarak hiçbir zaman üstesinden gelemedim. Ama onu bugün hayatta ve sağlıklı görmek, benim de aynı noktaya geleceğim konusunda bana umut veriyor." dedi.

"Tuhaf bir durum. Babam 10 yıl önce 3. evre kolon kanserini yendi ve şimdi ben 4. evreyle mücadele ediyorum." diye ekledi.

'Tüm genetik testleri yaptırdık ve kalıtsal değil. Kafamı en çok karıştıran kısım bu. Ama aynı zamanda bana, her yaşta, herkesin buna yakalanabileceğini hatırlatıyor.'

Ureña, TikTok sayfasında kanserle mücadelesinin ayrıntılarını paylaşıyor; sayfasında tedavi güncellemelerini, sağlık değerlendirmelerini ve başarı anlarını paylaşıyor.

Ureña, kanserle mücadelesinde kendisine en büyük destekçilerinden birinin annesi olduğunu ve her kemoterapi seansına annesinin eşlik ettiğini söyledi.

'Annem benim dayanağım oldu,' dedi Ureña. 'Hasta olduğumda beni nasıl rahatlatacağını her zaman bilir. Beni doğaya çıkarır, sadece oturup kuşları dinlemek için bile olsa. O anlar bana hâlâ ben olduğumu hatırlatır.'

Kemoterapinin kendisini yıpratmasına rağmen, yorgunluk, mide bulantısı ve kolostomi torbasıyla yaşamanın en zor uyum sağlama süreçleri arasında yer aldığını söyleyen Ureña, küçük ve sıradan şeylerde hâlâ güzellik bulduğunu söyledi.

'Bu teşhis bana yavaşlamayı ve küçük şeylerin kıymetini bilmeyi öğretti' dedi.

'Dışarıda elimde bir fincan çayla oturup kuşları dinlemeyi, temiz havayı solumayı seviyorum. Eskiden hep hareketliydim, şimdi ise sadece nefes alıyorum.'

Geleceğe gelince, Ureña ayakları yere basan ama umutlu bir duruş sergiliyor.

'Gerçekten neyin önemli olduğunu öğrendim; sağlığım, ailem, yakın dostlarım' dedi.

'Hayatımı durdurdum ama bu yaşamayı bıraktığım anlamına gelmiyor. Hâlâ gülüyorum, hâlâ hayal kuruyorum ve hâlâ iyileşmeye inanıyorum.'

Yaşıtlarına verdiği mesaj basit: 'Vücudunuzu dinleyin. Kalıcı ağrıları veya normal gelmeyen değişiklikleri görmezden gelmeyin. Önlem almak hayatınızı kurtarabilir.'

'Daha önce doktora gitseydim, belki her şey farklı olurdu. Ama şu an yapabileceğim tek şey mücadele etmek ve pes etmiyorum.'