Respect voor instellingen, veiligheid, vrede en gezin: de standpunten en uitspraken die de denkwijze van Miguel Uribe Turbay hebben gevormd.

Op 20 oktober 2024 kondigde senator Miguel Uribe Turbay , die maandag overleed na een aanslag door een huurmoordenaar, officieel zijn presidentiële ambities aan. Hij deed dit via een video vanuit Copacabana, Antioquia, op dezelfde plek waar zijn moeder, de bekende journaliste Diana Turbay , door de maffia werd vermoord.

“Hier heeft mijn moeder me met haar moed geleerd geen concessies te doen aan principes. Ondanks de chantage van degenen die om uitlevering vroegen en de toenmalige regering onder druk zetten om de uitlevering te stoppen en haar vrij te krijgen, weigerde ze hieraan deel te nemen, ervan overtuigd dat persoonlijke belangen nooit boven de belangen van het land gesteld mochten worden. Haar zaak inspireerde me en haar voorbeeld is altijd mijn leidraad geweest. Ik had kunnen opgroeien met het zoeken naar wraak, maar ik besloot het juiste te doen. Het was niet gemakkelijk om de pijn te boven te komen, maar dankzij mijn geloof in God en het voorbeeld van mijn grootmoeder Nydia kon ik vergeven (...). Het is niet gemakkelijk om hier te zijn, maar ik doe het om mijn moeder en haar nalatenschap te eren. Ze leefde en stierf in de zoektocht naar vrede. Haar strijd zal niet tevergeefs zijn. Een land zonder geweld werd mijn doel, en veiligheid, een zaak,” verklaarde de senator van het Centrum voor Democratie te midden van de bergen van Antioquia, waar, zo zei hij, het allemaal voor hem begon en waar zijn grootste pijn hem tot hoop voor Colombia maakte.

Vrede in Colombia was dan ook een van zijn belangrijkste doelstellingen tijdens zijn vijftien jaar durende politieke carrière. De laatste drie jaar, als lid van de Uribe-partij, benadrukte hij dat het bereiken van vrede een versterking van de veiligheid vereist.

“Colombia kan niet wachten. De problemen verergeren omdat een regering het heeft opgegeven ze op te lossen. De waarheid is dat het land opnieuw in oorlog is, maar een die pijnlijker en ernstiger is dan die van 30 jaar geleden. Deze oorlog had voorkomen kunnen worden, maar deze regering heeft onderhandeld over het ononderhandelbare: veiligheid. We hebben weer veiligheid nodig om te geloven, te investeren en te groeien. Zonder veiligheid geen investeringen; zonder investeringen geen sociaal beleid. Vandaag de dag moeten we meer dan ooit de bladzijde omslaan. We moeten snel uit deze chaos komen. Ik heb deze beslissing genomen met de absolute intentie om het openbaar bestuur de energie te geven die het nodig heeft. De enige weg naar vrede is veiligheid”, zei Uribe Turbay in een interview met EL TIEMPO op 27 oktober 2024 over zijn presidentiële kandidatuur.

Uribe Turbay vertelde dat zijn liefde voor Colombia was ontstaan dankzij zijn moeder, die werd vermoord toen hij vier was, even oud als zijn zoon Alejandro. De senator zei dat hij zich weinig van Diana herinnerde, maar dankzij zijn grootmoeder, voormalig First Lady Nydia Quintero, en zijn journalistieke werk, kon hij inzicht krijgen in haar en haar gedachten. Hij leerde haar ook kennen via het dagboek van zijn vader.

"Wat ik voel, is dat mijn moeder haar leven gaf om een beter land op te bouwen en journalistiek gebruikte om geweld en corruptie te bestrijden en vrede te bevorderen. Via journalistiek promootte ze de demobilisatieovereenkomst voor de M-19. Ze was er zo van overtuigd dat ze haar voor de gek hielden met het zogenaamde interview met pater Pérez. Ze zocht dat interview niet alleen als een journalistieke kans, maar ook als alternatief voor het bereiken van een akkoord met het ELN. Dus als mijn moeder wordt vermoord terwijl ze vrede zoekt, dan begrijp ik natuurlijk dat ik niet onverschillig kan blijven," zei ze in een interview met Bocas Magazine in juli 2021.

Als minister van Buitenlandse Zaken van Bogotá tijdens het bewind van Enrique Peñalosa was hij een van de belangrijkste functionarissen die betrokken waren bij de interventie bij de kuil in de Bronx. Hij vertelde destijds dat het meest pijnlijke wat ze daar aantroffen – waar zelfs verminkte lichamen en martelingen lagen – het seksueel misbruik van kinderen was.

Uribe was liberaal, net als zijn grootvader, voormalig president Julio César Turbay, maar had ook conservatieve trekjes, net als zijn vader, Miguel Uribe Londoño. Hij was een fervent verdediger van het gezin en geloofde dat het een fundamentele instelling was. Hij verzette zich tegen de legalisering van drugs en het gebruik ervan in de openbare ruimte.

"In Bogotá is er hard gewerkt aan de aanleg van parken voor kinderen en hun families; we kunnen niet toestaan dat ze centra voor drugsgebruik worden. Mijn standpunt is duidelijk: nee tegen drugsgebruik in de openbare ruimte of parken", was een van de berichten over dit onderwerp.

Onderwijs was ook een van de belangrijkste drijfveren in het leven van Miguel Uribe. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij op 16-jarige leeftijd, toen hij ervan droomde professioneel schaakspeler te worden, een stichting oprichtte om kansarme kinderen de wetenschap van sport te leren.

"Onderwijs is een kans; het is het krachtigste instrument om een betere toekomst op te bouwen, de vicieuze cirkel van armoede te doorbreken en vrije en verantwoordelijke burgers te vormen. Kinderen naar school sturen draait om liefde, om verantwoordelijkheid en om hen de nodige tools te geven om het leven aan te kunnen", stelde Uribe Turbay in november 2024.

Voor hem gaat dit hand in hand met familie, en draagt het bij aan de ontwikkeling van betere mensen die een bijdrage leveren aan Colombia: "Ik zal het belang van kwalitatief en betaalbaar onderwijs voor alle kinderen blijven verdedigen. Ik zal me inzetten voor de versterking van gezinnen, zodat zij centraal blijven staan in onze samenleving en primair verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling en opvoeding van toekomstige generaties. Onderwijs is een kans."

In de afgelopen drie jaar groeide hij vanuit de Senaat – waar hij via het Democratisch Centrum vandaan kwam – uit tot een van de leidende figuren in de oppositie tegen de regering van president Gustavo Petro. Vanuit de economische commissies uitte hij verschillende beschuldigingen over wanbeheer van de overheidsfinanciën en staat hij bekend als de auteur van het voorstel waarmee de belastinghervorming in december vorig jaar werd verworpen.

"Vandaag hebben de Colombiaanse burgers gewonnen. We hebben de economie van de Colombiaanse huishoudens resoluut en vastberaden verdedigd door een onnodige en lastige hervorming af te wijzen. Als Petro's regering geld wil, moeten ze de broekriem aanhalen en een einde maken aan verspilling en corruptie", zei hij destijds.

Miguel bekritiseerde voortdurend het optreden van de regering en de kritiek op leiders uit het bedrijfsleven.

"Petro's regering heeft veel schade aangericht. Onzekerheid en de vervolging van ondernemers hebben de economie vertraagd. De kosten van levensonderhoud stijgen en met de laagste economische groei in twintig jaar werken Colombiaanse gezinnen harder, maar verdienen ze minder. Economische stagnatie heeft geleid tot lagere belastinginkomsten. Sociaal beleid zonder particulier initiatief is onhoudbaar. Zonder ondernemers zijn er geen belastingen om sociale programma's te financieren. Terwijl de economie faalt, besteedt Petro middelen aan bureaucratie. De operationele kosten zijn met meer dan 50 procent gestegen", zei hij in een interview met deze krant over de eerste twee jaar van Gustavo Petro's ambtstermijn.

Uribe sprak over vrije markten, respect voor instellingen, democratie en het bedrijfsleven, dat hij beschouwde als een sleutelsector voor de toekomst van Colombia.

"Bedrijfsleiders en de particuliere sector spelen een cruciale rol bij het opbouwen van een welvarend land door middel van regionale economische ontwikkeling", aldus de parlementariër.

Maar het was niet alleen kritiek op de nationale regering. Uribe Turbay erkende dat president Petro, met wie hij ooit in Casa de Nariño samen met Álvaro Uribe sprak over de eerste belastinghervorming – hij herinnerde zich dat ze niet eens één drankje kregen – "de noodzaak van structurele veranderingen op de agenda had gezet."

Rivaliteit met president Gustavo Petro was een constante in Uribe Turbays politieke leven. Hij oefende politiek toezicht uit op de gemeenteraad van Bogotá, waarvan hij voorzitter was, en was een van de felste tegenstanders van het districtsbestuur van het huidige staatshoofd. En als staatssecretaris nam hij deel aan beslissende momenten in de geschiedenis van de hoofdstad. Hij maakte deel uit van de regering die de metro contracteerde, die momenteel in aanbouw is, en was ook betrokken bij de structurering van de Gelukscentra. Hij pochte dat hij 3 miljard pesos had beheerd zonder ook maar één corruptieschandaal. Hij zei gekscherend dat hij de naam van de Gelukscentra had bedacht, maar dat niemand hem herkende.

Uribe Turbay drong ook aan op respect voor instellingen, democratie en de rechtsstaat. Hij sprak dit rechtstreeks uit aan president Gustavo Petro in een gedenkwaardige toespraak tijdens de inauguratie van het Congres op 20 juli 2024.

Daar riep hij op tot ‘het respecteren van verschillen, het beschermen van de democratie en het beschermen van instellingen’.

Het modelland dat Miguel Uribe aan Colombia voorstelde, was een land waarin iedereen vreedzaam kon leven en 'succesvol kon zijn op basis van onze inspanningen en ons werk'.

“Een land waar we in vrede kunnen leven en succes kunnen boeken dankzij onze inspanningen en ons werk. Daarvoor is veiligheid cruciaal. Zonder veiligheid is er niets. We hebben veiligheid nodig om weer te geloven, om weer te investeren, om weer te groeien. Als het eerder mogelijk was, kan het nu weer. We moeten al onze energie steken in het oplossen van de problemen van onze burgers. Mijn enige obsessie zal zijn om de problemen van onze burgers op te lossen. Daarvoor is veiligheid belangrijk. Met veiligheid komt investering, en met die investering financieren we sociaal beleid en sociale programma's. Onze dagelijkse obsessie moet zijn om de problemen van onze burgers op te lossen, honger en armoede te beëindigen,” vertelde hij aan deze krant.

De roeping van zijn gezin – zijn vader, Miguel Uribe Londoño, en zijn vrouw, María Claudia Tarazona – is om zich te blijven inzetten voor waar Miguel in geloofde: een Colombia met kansen voor iedereen, maar met veiligheid en vrede.

MATEO GARCÍA Adjunct-hoofdredacteur Politiek