De krapte op het gebied van zwembaden in Ontario zorgt ervoor dat Londense zwemclubs om ruimte strijden

Toen de 15-jarige Luke Ybarra een jaar geleden in Londen begon met waterpolo, had hij al grote ambities: hij wilde zich aansluiten bij het provinciale team.

Ybarra geeft aan dat hij al sinds zijn kindertijd zwemles heeft en sinds hij in 2019 naar Londen verhuisde, zit hij bij een lokaal zwemteam. Hij brengt graag tijd door in het water.

Het probleem? Hij heeft niet altijd toegang tot het zwembad.

"Doordat we in Londen zoveel clubs hebben en er maar een beperkt aantal zwembaden zijn, moeten we uitwijken naar kleinere zwembaden, zoals bij de YMCA. Dat is voor waterpolo bijvoorbeeld heel lastig, omdat het dan te ondiep of te klein is", aldus Ybarra. Hij voegde toe dat Londen maar twee diepe baden van 50 meter heeft.

"Bij waterpolo moet je watertrappelen, springen en allerlei dingen in het water doen," legde hij uit. "Als je 1,80 meter lang bent, kun je met je voet op de bodem stoten of met je hand slaan als je de bal gooit. Dat kan echt pijn doen of zelfs iets breken."

Toegang tot zwemfaciliteiten is een uitdaging voor sporters, recreatieverenigingen en nieuwe zwemmers in de provincie.

Uit een rapport van de Aquatic Sport Council of Ontario uit januari bleek dat er een "dringende behoefte" is aan meer en grotere zwembaden in de provincie, gezien de bevolkingsgroei.

De meeste overdekte 50-meterbaden in Ontario zijn gebouwd tussen 1970 en 2010, en slechts vier na 2000, aldus het rapport. Grote 50-meterbaden zijn niet alleen geschikt voor wedstrijdsporten zoals waterpolo, duiken en kunstzwemmen, maar ook voor recreatief zwemmen voor gezinnen, aquafitnesslessen en workshops ter voorkoming van verdrinking, aldus het rapport.

"Zwemmen is een levensvaardigheid. Waar je ook bent in Canada, je vindt er altijd water, dus het is erg belangrijk om te blijven drijven en veilig te zijn", aldus Mackenzie Salmon, hoofdcoach van Middlesex Swimming.

"Zonder goede toegang tot zwembaden verplaatst de druk zich naar andere plekken. En dat is volgens mij nog veel erger als je brandweer, politie en andere personen hebt die moeten uitrukken als er doden vallen in open water," zei hij.

Lokale clubs strijden om zwemtijd

De twee 50-meterbaden van Londen bevinden zich bij Western University en het Canada Games Aquatic Centre in White Hills. Omdat het universiteitszwembad doorgaans voorrang geeft aan studenten, zeggen clubs dat ze strijden om tijd in laatstgenoemde zwembad.

"Het is een uitdagend proces, omdat de clubs en groepen die al jaren toegang hebben tot ruimte, de grootste kans hebben om die ruimte te behouden", aldus Allyson Watson, hoofdcoach van Forest City Water Polo. Haar club bestaat overigens pas vier jaar.

"Eigenlijk vind ik het niet eerlijk om hen ruimte af te nemen om die aan anderen te geven, dus ik pleit daar niet voor. Ik vind alleen dat er niet genoeg tijd is en dat er in Londen niet genoeg zwembaden zijn om de programma's en clubs te ondersteunen die ze willen gebruiken," zei ze.

Een van de oudste zwemorganisaties in Londen is de Forest City Dive Club. De atleten van deze club kunnen vanwege de diepte en de duikplanken alleen trainen in het Canada Games Aquatic Centre.

"We beseffen altijd dat als we zwembadtijd opgeven, we die nooit meer terugkrijgen", aldus bestuurslid Ian Kerr. "Iedereen koestert elke minuut die hij of zij heeft."

Hoewel beide clubs momenteel geen wachtlijst met deelnemers hebben, gaven Kerr en Watson beiden aan dat het een uitdaging is om nieuwe of recreatieve atleten voldoende tijd in het water te bezorgen. Dit betekent dat het langer kan duren voordat ze een competitief niveau bereiken en dat de organisaties meer tijd hebben om hun ledenaantal op te bouwen.

"We zijn flink gegroeid, maar we kunnen niet verder groeien. We hebben gewoonweg te weinig zwemtijd", aldus Watson.

Behoefte aan grotere, multifunctionele faciliteiten

Er zijn momenteel niet genoeg zwembaden in Londen, Salmon voorspelt dat er in de nabije toekomst nog meer zullen sluiten vanwege de onderhoudskosten.

"Alle zwembaden zullen, net als alle andere dingen, achteruitgaan en moeten helaas worden gerepareerd", zei hij. Hij voegde eraan toe dat hij wil dat steden vaker en in een vroeg stadium nadenken over de aanleg of verbetering van zwembadinfrastructuur.

"[Zwembaden] worden niet in één dag gebouwd – net als Rome. Het is geen eenvoudig proces meer zoals vroeger, met alle verschillende verplichtingen, tijd en materialen die ermee gepaard gaan", zei hij.

Zowel Kerr als Watson zijn van mening dat bij de bouw van het volgende zwembad in Londen rekening moet worden gehouden met de behoeften van de gemeenschap en de club. Hierbij moet worden gedacht aan de lengte, diepte en toegang tot andere voorzieningen, zoals een trainingsruimte op het droge.

"Als we andere zwembaden hadden die ook een aantal andere sporten konden huisvesten, zouden we minder overlap hebben in het Canada Games Aquatics Centre," zei Kerr. "Ik denk dat het geweldig zou zijn als de stad goed zou samenwerken met de gemeente over hoe een nieuwe faciliteit eruit zou kunnen zien."