Het volledig hightech-recht dat de rechten van werknemers vergeet

De opkomst van digitalisering zorgt voor een revolutie in de veiligheidscultuur op de werkvloer . Deze impact uit zich in een sterke innovatie van strategieën die verband houden met risicoperceptie. Het resultaat van dit proces is, als het goed wordt uitgevoerd, de versterking van de belangrijkste strategie ter ondersteuning van de beveiliging: preventie.

Deze culturele revolutie is verwoord in een interessant rapport van de Internationale Arbeidsorganisatie, gepubliceerd ter gelegenheid van de Werelddag voor Veiligheid en Gezondheid op het Werk 2025, die op 28 april werd gevierd. Het rapport heeft als titel: " Een revolutie in gezondheid en veiligheid op het werk. Kunstmatige intelligentie en digitalisering in de arbeidswereld" . Het eerste hoofdstuk van het rapport, met de veelzeggende titel " Hoe digitalisering de gezondheid en veiligheid op het werk transformeert" , legt uit dat " digitalisering de arbeidswereld opnieuw vormgeeft , innovatieve praktijken introduceert, nieuwe sectoren promoot en werkomgevingen opnieuw ontwerpt" .

Het rapport gaat verder met het definiëren van het kader en stelt verder dat "kunstmatige intelligentie en digitale tools bedrijven belangrijke kansen bieden om de veiligheid en gezondheid op het werk te verbeteren. Indien effectief ontworpen en geïmplementeerd, helpen deze technologieën beroepsrisico's te beperken, verwondingen en beroepsziekten te verminderen en de efficiëntie, productiviteit en prestaties te verbeteren. Een van de belangrijkste voordelen van digitalisering is dat werknemers risico's kunnen anticiperen en zich in geval van gevaar kunnen terugtrekken uit omgevingen en werkplekken, waaronder blootstelling aan chemicaliën, extreme temperaturen, straling en risicovolle machines. Bovendien optimaliseert AI de werkorganisatie, vereenvoudigt processen, automatiseert repetitieve en fysiek veeleisende taken en verbetert de werklastverdeling, evenals het verminderen van zowel fysieke als mentale stress. Op AI gebaseerde systemen en tools verbeteren de veiligheid op de werkplek door gevaren te identificeren, omgevingsomstandigheden te monitoren en apparatuurstoringen te voorspellen. Bovendien ondersteunt digitalisering de carrièreontwikkeling door middel van gepersonaliseerde bijscholings- en omscholingsmogelijkheden, waardoor werknemers zich kunnen aanpassen aan veranderende werkbehoeften en adequaat voorbereid zijn om nieuwe gezondheids- en veiligheidsrisico's op het werk aan te pakken. Het is echter belangrijk om op te merken dat de voordelen van digitalisering niet universeel worden gedeeld".

Omdat elke munt een keerzijde heeft. Daarom, " hoewel digitalisering talloze voordelen biedt op het gebied van gezondheid en veiligheid op het werk, kan het aanzienlijke risico's met zich meebrengen die moeten worden voorkomen en zorgvuldig beheerd. Fouten in de interactie tussen mens en robot, ergonomische uitdagingen en blootstelling aan lawaai en trillingen zijn enkele van de potentiële risico's die gepaard gaan met het gebruik van digitale technologieën. Draagbare en slimme apparaten kunnen, indien onjuist ontworpen, fysieke belasting veroorzaken, terwijl onbemande vliegtuigen, zoals drones en head-mounted displays, risico's kunnen opleveren op letsel, evenwichtsverlies en zichtproblemen. Technologische vooruitgang kan ook leiden tot werkintensivering, baanonzekerheid en 'technostress' , omdat werknemers onder toenemende druk staan ​​om zich aan te passen aan snel evoluerende tools en processen. " De risico's zijn, kortom, meervoudig: "De vervaging van de grenzen tussen werk en privéleven door mobiel en online werken kan bijdragen aan burn-out, terwijl invasieve surveillance en constante monitoring de privacy kunnen schenden en de werkautonomie kunnen verminderen. […] De risico's die gepaard gaan met besluitvorming op basis van kunstmatige intelligentie zijn de fragmentatie van taken, het verlies van werkplezier en het gevoel van partijdigheid , met het risico bepaalde groepen werknemers te marginaliseren en te verergeren “ongelijkheden op het werk”.

Er valt dus veel te onderzoeken, te bespreken, te reguleren, maar vooral te sturen en te besturen in dit proces, zodat de voordelen die eruit voortvloeien zo optimaal mogelijk worden benut en de risico's tot een minimum worden beperkt. Er is grote urgentie voor een brede en zeer concrete vergelijking, waarbij arbeids- en ondernemersorganisaties, degenen die betrokken zijn bij technologieontwikkeling en politieke besluitvormers worden betrokken. Het duidelijkste bewijs hiervoor is immers een recente, tegenstrijdige wetgevingswet. We doelen hierbij op het wetsvoorstel Kunstmatige Intelligentie , ingediend door de regering en momenteel in behandeling bij de Tweede Kamer. Dit wetsvoorstel, dat al door de Senaat is goedgekeurd en vervolgens naar de Kamer is gestuurd, voorziet in een investering van één miljard euro in cyberveiligheid, telecommunicatie en 5G. Wat volledig ontbreekt in het aanbod is de digitalisering van de veiligheid op de werkplek. Er wordt geen enkele euro besteed aan deze revolutie die de digitalisering teweeg heeft gebracht op het gebied van preventie. Het belang ervan blijkt uit studies zoals die van de olie-unie en uit de vele technologische toepassingen die op dit gebied overal ter wereld worden bedacht en op de markt gebracht.

De Italiaanse regering loopt het risico de grote afwezige te zijn in dit proces, terwijl zij juist de aanzet zou kunnen geven tot het eindelijk verlagen van de jaarlijkse drempel van duizend arbeidsslachtoffers, die momenteel onhaalbaar is. Wij hopen dat het debat in de Kamer (is de Arbeidscommissie hierbij betrokken?) het mogelijk maakt de tekst te corrigeren door een expliciete verbinding te leggen tussen de identificatie van technologische sectoren, de bescherming van de psychofysische integriteit van werknemers (slechts oppervlakkig genoemd in artikel 11) en de middelen die worden toegewezen aan investeringen in technologieën die verband houden met gezondheid en veiligheid op de werkplek.

VAN

Caesar Damian