Te veel toeristen in de Dolomieten, de provocatie: geef het UNESCO-merk op

De Dolomieten , een natuurlijk erfgoed van buitengewone schoonheid en door UNESCO erkend als werelderfgoed, kampen met een steeds dringender probleem: overtoerisme . Niet alleen kunststeden en badplaatsen, maar ook de bergen zelf betalen de prijs van overmatige toeristenstromen , vooral in het hoogseizoen.

De institutionele voorstellen

Gouverneur Luca Zaia van Veneto opperde het idee om een maximumtoeristenlimiet in te stellen voor de Dolomieten , vergezeld van een verplicht reserveringssysteem om de toegang te reguleren en zo de druk op de meest kwetsbare gebieden te verminderen. Maar hoewel dit voorstel aanhang krijgt, zijn er mensen die aandringen op nog radicalere oplossingen.

Het Comité voor de Bescherming van de Dolomietenpassen, vertegenwoordigd door Osvaldo Finazzer , heeft een duidelijke uitdaging gelanceerd: afstand doen van de UNESCO-erkenning. Volgens Finazzer heeft de roem die met deze prestigieuze erkenning gepaard gaat, massatoerisme aangetrokken, wat het ecosysteem en de culturele identiteit van de bergen aantast en de Dolomieten in plaats van een te beleven en te behouden gebied, tot een "ansichtkaart om te verkopen" heeft gemaakt. " We willen een kwalitatief hoogstaande toeristische economie opbouwen ", benadrukt hij, " met waardevolle diensten, een vorm van toerisme die de cultuur en de natuur van de plaatsen begrijpt en respecteert", zei hij.

De regio, die UNESCO niet in de steek wil laten, denkt er heel anders over. Federico Caner, regionaal raadslid voor toerisme, legt uit dat het probleem voortkomt uit de concentratie van toeristenstromen in bepaalde periodes, met name de weekenden in juli en augustus. De oplossing, legt hij uit, is niet om de toegang te verbieden, maar om de stroom te beheersen met een quotasysteem, vergelijkbaar met wat er gebeurt in drukke steden zoals Venetië.

Mattia Gottardi , provincieraadslid voor beschermde natuurgebieden in Trente en bestuurslid van de UNESCO Dolomietenstichting, mengde zich ook in het debat. Hij bekritiseerde Finazzers simplificaties en noemde ze paradoxaal en contraproductief. De invoering van een toegangsprijs of een beperkt aantal plaatsen, ooit taboe, wordt nu echter overwogen door hoteliers en touroperators, zoals het Comité voor de Bescherming van de Dolomietenpassen, dat zo'n veertig lokale bedrijven vertegenwoordigt.

Een van de meest concrete voorstellen is de uitbreiding van het kabelbaannetwerk , dat Caner beschouwt als een duurzame oplossing om het autoverkeer te verminderen en zo vervuiling en overbevolking op de wegen te beperken. Een bijzonder controversieel project betreft de verbinding tussen Civetta en Giau, waardoor mensen Cortina vanuit andere locaties zonder auto zouden kunnen bereiken, wat ook de toekomstige verkeersregulering zou vergemakkelijken.

Er zijn echter ook tegengestelde standpunten, zoals die van Walter De Cassan , voorzitter van de hotelfederatie van Belluno, die zich distantieert van het idee om UNESCO te verlaten. Hij noemt het een belediging om te beweren dat de erkenning alleen maar schade heeft toegebracht. Bovendien benadrukt De Cassan dat het probleem van overtoerisme misschien overdreven is, aangezien de gemiddelde kamerbezetting het hele jaar door rond de 40-50% ligt.

Sandra Ruatti , voorzitter van de Cortina Hoteliers Association, bevestigt een verschuiving in de toeristische trends: bezoekers geven de voorkeur aan korte, intensieve verblijven, met name weekenden of dagtochten, wat resulteert in een snelle doorstroming en constante druk op de infrastructuur. Ruatti benadrukt ook hoe erkenningen zoals de UNESCO-prijs en grote evenementen zoals de Olympische Winterspelen de reputatie en aantrekkelijkheid van Alpenresorts vergroten, maar het is de huidige grotere mobiliteit die zorgt voor een aanhoudende toename van de bezoekersstromen.

Gildo Trevisan , voorzitter van het Cadore Consortium, maakt het beeld compleet door de situatie samen te vatten in een treffende zin: " Het toeristische succes van de Dolomieten is verbazingwekkend, maar de adequate infrastructuur om dit te beheren ontbreekt."

Technologie en duurzaamheid: de nieuwe grens

Naast de regelgevende en infrastructurele voorstellen komt een belangrijke innovatie uit de technologie: “S kadii Flow ” is geboren, een op kunstmatige intelligentie gebaseerd systeem van het Zuid-Tiroolse bedrijf Skadii, dat realtime monitoring van toeristenstromen mogelijk maakt via videocamera's die zijn geïnstalleerd op skiliften, parkeerplaatsen, paden en historische centra.

Dit innovatieve systeem, dat al met succes wordt gebruikt in een aantal skigebieden en nu ook wordt toegepast in bestemmingen als Vipiteno, kan nauwkeurig het aantal bezoekers tellen en onderscheid maken tussen verschillende soorten gebruikers, zoals wandelaars en fietsers, terwijl de privacy wordt gewaarborgd dankzij volledige anonimiteit.

Dankzij "Skadii Flow" kunnen bestemmingen gedetailleerde informatie ontvangen over drukte en toeristengedrag , wat dynamisch en gericht beheer van de verkeersstroom mogelijk maakt. Dit maakt tijdig ingrijpen mogelijk om overbevolking te voorkomen, shuttles op aanvraag te activeren, realtime updates op webplatforms te bieden en bezoekers naar alternatieve, minder frequente routes te leiden.

Het doel is tweeledig: enerzijds willen we de toeristische ervaring verbeteren door deze aangenamer en ontspannender te maken, en anderzijds willen we het bergmilieu beschermen door duurzamer en bewuster toerisme te promoten.

Op weg naar duurzaam Alpentoerisme

Kortom, de Dolomieten bevinden zich op een kruispunt tussen het behoud van een kwetsbaar ecologisch en cultureel erfgoed en het ondersteunen van een vitale toeristische economie. De uitdaging ligt niet alleen in politieke en infrastructurele keuzes, maar ook in het vermogen om te innoveren door middel van technologie, met als doel gastvrijheid en bescherming te verenigen voor een duurzame toekomst.

Het is duidelijk dat het beheer van massatoerisme een geïntegreerde aanpak vereist, waarbij instellingen, exploitanten, lokale gemeenschappen en technologische innovatie betrokken zijn. Alleen op deze manier kunnen we een evenwichtig genot van de Dolomieten garanderen en hun schoonheid en culturele waarden voor toekomstige generaties behouden.