Talk Talks | Pada deszcz Manosfery

Witajcie z Teksasu, drodzy czytelnicy! Ryzykując, że zostanę nazwany starym zrzędą: młodzi mężczyźni są dziś rozczarowaniem. Według badań, mężczyźni z pokolenia Z są bardziej konserwatywni w relacjach z innymi niż pokolenie wyżu demograficznego i bardziej konserwatywni politycznie niż pokolenie milenialsów, a jednocześnie ideologicznie bardziej odmienni od kobiet w ich wieku niż kiedykolwiek wcześniej. Amerykański profesor Scott Galloway mówi nawet o „nowym gatunku mężczyzn aspołecznych i aseksualnych”.

Za te zjawiska odpowiadają: szaleństwo na punkcie kryptowalut, które kreuje fałszywe wyobrażenia o bogactwie, perwersyjne chatboty, które wypierają prawdziwe relacje, „manosfera” (mizoginistyczne społeczności internetowe), która rozpowszechnia kłamstwa na nasz temat, na temat płci pięknej (!), oraz tzw. epidemia męskiej samotności – mówiąc wprost, mężczyźni się nudzą.

Fałszywe wzorce do naśladowania również odgrywają istotną rolę w tym emocjonalnym zahamowaniu, w połączeniu z wygórowanymi oczekiwaniami i gynofobicznymi ideami – na przykład Andrew Tate, protoplasta żenujących samców alfa i podcastowych kumpli; negacjonista Holokaustu i arcyrasista Nicholas J. Fuentes; obleśny rozpustnik Jeffrey Epstein ze swoją wyspą i listą; czy Sean „Obrzydliwy” Combs ze swoim olejkiem dla dzieci. Amerykańscy mężczyźni ostatnio przyciągają głównie negatywną uwagę: większość polityków, prawie wszyscy miliarderzy i zdecydowanie wszyscy terroryści.

Obecnie znajdujemy się w samym środku trzech amerykańskich świąt: Halloween, Święto Dziękczynienia, Boże Narodzenie, którym towarzyszy świąteczne oświetlenie zewnętrzne i akcje charytatywne.

Na Halloween dostaniesz słodycze, a jeśli będziesz miał szczęście, może żelki z marihuaną – przynajmniej przed tym ostrzegają matki-paranojki na grupach na Facebooku, apelując do rodziców o sprawdzanie słodyczy swoich dzieci; ktoś mógł przemycić substancje psychoaktywne do pudełka po słodycze (Miło, że tak jest, odpowiadają bezczelnie matki-paranojki).

Wiele osób pomaga w jadłodajniach podczas Święta Dziękczynienia. Kiedyś uważałem tę tradycję za hipokrytyczną i teatralną, ale teraz, gdy wielu obywatelom ograniczono świadczenia socjalne z powodu zamknięcia rządu, uważam to za absolutnie konieczne.

Późna jesień w Ameryce to również sezon remontów i remontów. Co roku oglądamy świąteczny film „W krzywym zwierciadle: Wakacje z gwiazdą” (znany również jako „W krzywym zwierciadle: Wakacje z gwiazdą”) – i im dłużej trwa, tym bardziej mój mąż utożsamia się z głównym bohaterem, Clarkiem Griswoldem, który chce sam wszystko w domu (i potencjalnie wszystko zniszczyć). Mój mąż nie tylko upiera się przy samodzielnym wieszaniu lampek choinkowych, aby zaoszczędzić pieniądze (i wydać zdecydowanie za dużo na niezbędny sprzęt), ale też kiedyś spadł z dachu, zupełnie jak Clark. W epickim, griswoldowskim manewrze, jego stopy przebiły się przez zdecydowanie zbyt cienki sufit strychu, pozostawiając nogi zwisające w pokoju gościnnym.

Innym razem zalał korytarz awarią hydrauliczną. Podobnie jak Clark, miał jednak szczęście: cudem uniknął masakry piłą mechaniczną dębu, znanego lokalnie jako „Wdow Maker”. Więcej kłopotów miał z innym drzewem, Lagerstroemią (popularnym w Teksasie i równie upartym jak tamtejsze upały). Po jego ścięciu gigantycznego pnia nie dało się usunąć. Poprosił o radę kolegę, ogrodnika-amatora. „Spal go” – powiedział zdecydowanie mężczyzna. I tak zrobił. Ciasto na pizzę i bagietki również się spaliły, gdy mój mąż zaczął zajmować się swoim nowym hobby – pieczeniem. Teraz jest w tym mistrzem.

Uważam, że mój mąż i wielu innych przedstawicieli jego płci wokół nas, należących do pokoleń X i Y, to wspaniali faceci. Biorąc pod uwagę moją ukrytą i jawną mizoandrię, trzeba to powiedzieć! Młodzi mężczyźni natomiast powinni w końcu zrozumieć, że problemem nie są kobiety, a ich podcasty. Że sztuczna inteligencja nie może konkurować z płcią piękną i że stajesz się bardziej męski, ścinając drzewa dla bliskich, zamiast brać kreatynę na budowę mięśni jak kretyn.