De kunst van het verpesten van Trumps deal: achterover leunen en wachten

Het lijkt al veel langer te duren, maar het is pas een maand geleden dat Donald Trump zijn "Bevrijdingsdag" hield, toen hij de wereldeconomie een flinke reset gaf door de tarieven op geëxporteerde goederen naar dit land te verhogen tot 10 procent, met hogere "wederzijdse" tarieven tot 50 procent voor 57 landen. De tarieven zouden op 9 april ingaan, maar Trump koos die dag om alle wederkerige tarieven 90 dagen op te schorten, behalve die voor China, die hij verhoogde tot 145 procent, omdat China, zo zei hij op Truth Social, "de VS had afgezet".

Zevenenvijftig landen en de rest van de wereld wachtten en Trump gaf toe, maar liefst zeven dagen nadat de aandelenmarkten wereldwijd instortten en het gevreesde woord "R", recessie, door presentatoren van kabelnieuws werd geuit en in de krantenkoppen kwam.

Het duurde nog maar 30 dagen voordat Trump zwichtte voor zijn Chinese tarieven. Maandagochtend kondigde minister van Financiën Scott Bessent aan dat de VS en China de wederzijdse tarieven van 125 procent die de twee landen elkaar hadden opgelegd, zouden opschorten. Het oorspronkelijke Amerikaanse tarief van 10 procent zou blijven bestaan, terwijl China het tarief van 10 procent handhaafde dat was ingesteld als reactie op Trumps "Bevrijdingsdag"-tarief. De VS handhaaft een soort "fentanyl"-tarief van 20 procent op China, maar ook dat zal waarschijnlijk niet lang meer duren.

Wat gebeurde er in de tussenliggende maand? China wachtte gewoon af. Berichten over lege scheepsligplaatsen in havens langs de hele westkust begonnen te verschijnen. Er klonk gerucht over "lege schappen". Trump, die onder druk werd gezet om te vertellen wat voor kerst Amerikaanse kinderen zouden vieren nu alle scheepvaart vanuit China stillag, begon te ratelen over meisjes die genoegen moesten nemen met "twee" poppen in plaats van "dertig", en "vijf" potloden in plaats van "250". Waar hij in vredesnaam aan poppen en potloden kwam, en die specifieke getallen werden nooit uitgelegd.

In China, in Xi Jinpings kantoor, was geen uitleg nodig. Trump raakte in paniek. Dus zaten Xi en zijn handelsvertegenwoordigers aan de telefoon. Vorige week ging de telefoon. Wie weet wat Trumps handelsvertegenwoordiger zei, maar het moest een soort "kunnen we even praten?" zijn.

Ik geef u twee keer een gokje wie de overhand had in Genève. Ik neem dat terug: één keer raden. Het antwoord zou u een hint moeten geven waarom het slechts twee dagen duurde voordat er een akkoord werd bereikt. Laten we de Amerikaanse handelsvertegenwoordiger Jamieson Greer het eens laten worden: "Het is belangrijk om te begrijpen hoe snel we tot een akkoord zijn gekomen, wat aangeeft dat de verschillen misschien niet zo groot waren als gedacht," legde hij maandag uit.

Verschillen ? Er waren geen verschillen voordat Donald Trump besloot dat het tijd was om China er opnieuw van te beschuldigen "ons te bedriegen". Hij gebruikte dezelfde beschuldiging toen hij voor het eerst in het Witte Huis was. China bedroog ons, dus sloot Trump een nieuwe "deal" met hen, waarvan hij Joe Biden later natuurlijk beschuldigde dat hij die had verprutst. Laten we luisteren naar meesteronderhandelaar Trump die beschrijft wat er toen gebeurde. "We hadden een deal waarbij ze hun land openstelden voor handel met de Verenigde Staten, en die hebben ze op het laatste moment weer afgeschaft", vertelde Trump maandag aan verslaggevers in het Witte Huis.

Even een korte opmerking: China heeft zijn land opengesteld voor handel met de VS door in 1979 een bilaterale handelsdeal te ondertekenen. Sindsdien is de handel open gebleven.

"En toen heb ik de hele zaak afgezegd", beweerde Trump, blijkbaar vergetend dat hij China er net van had beschuldigd de deal "op het laatste moment" te hebben afgezegd. Hij vervolgde: "En zes maanden later sloten we uiteindelijk een kleinere deal. Maar het was een grote deal. Het ging om een ​​product ter waarde van 50 miljard dollar dat ze van onze boeren zouden kopen, enzovoort, en daar gingen we mee akkoord."

Trump was nog niet klaar met het uitleggen van de grote handelsdeal die hij in zijn eerste termijn sloot:

Mensen dachten dat het 15 was omdat ze 15 deden. We hebben er 50 van gemaakt omdat ik de 15 verkeerd had begrepen. Ik dacht dat ze zeiden – ik zei, je moet 50 krijgen, want toen ik vroeg – als je je het verhaal herinnert – toen ik vroeg, wat doen we ermee? Mijn minister van Landbouw destijds, Sonny Perdue, zei: eh, meneer, het is ongeveer 15 miljard dollar en we vragen er 15. En ik dacht dat hij 50 zei. Dus, ik zei – dus ze kwamen terug met de deal voor 15 en ik zei: nee hoor, ik wil 50 omdat u 50 zei. Ze zeiden: meneer, dat hebben we niet gezegd. Hoe dan ook. Kortom, ik zei: ga terug en vraag om 50. En ze gaven ons 50, en ze hielden zich aan de deal, en we belden ze vaak op voor de maïs en de tarwe en voor alles.

Begrijp je waarom Xi Jinping 30 dagen lang op zijn kantoor zat te wachten? Hij wist precies wie er aan de andere kant van de onderhandelingstafel zat, die een van zijn handlangers had gevraagd te bellen en om een ​​ontmoeting in Genève te vragen. Hij hoefde niets anders te doen dan wachten.

Wachten levert je veel op als je met Donald Trump te maken hebt. Vraag het maar aan Vladimir Poetin. Trump stond maandenlang met zijn mond vol tanden tijdens de campagne en zei dat hij de oorlog in Oekraïne op "dag één" zou beëindigen. Tegen het einde van de campagne begon hij te zeggen dat hij er een einde aan zou maken voordat hij geïnaugureerd zou worden.

Meer dan 10.000 Oekraïense burgers zijn de afgelopen drie jaar omgekomen door Russische luchtaanvallen, raketten en droneaanvallen. Op 24 april lanceerde Rusland een 11 uur durende raketaanval op Kiev, waarbij 12 mensen omkwamen en 90 gewond raakten. Na de aanval verklaarde Trump "niet blij" te zijn met de Russische aanval op Kiev. Hij was zo geschokt dat hij op Truth Social plaatste: "Niet nodig, en een zeer slechte timing. Vladimir, STOP!" schreef Trump op zijn Truth Social-platform , en voegde eraan toe: "Laten we de vredesdeal rond krijgen!"

Rusland reageerde zondag op dit verzoek door 's nachts meer dan 100 drones naar Oekraïne te sturen voor een aanval. Het land verwierp vervolgens de oproepen van Oekraïne en de lidstaten van de Europese Unie voor een onvoorwaardelijk staakt-het-vuren van 30 dagen.

Trump heeft niet gereageerd op Poetins laatste aanval op Oekraïne, maar vorige week vertelde Trump aan een bijeenkomst van topdonoren in Mar-a-Lago dat zijn pogingen om de oorlog in Oekraïne te beëindigen hem "s nachts wakker hielden", aldus een bericht in de Wall Street Journal. Trump zei dat zijn probleem met Poetin was dat hij "de hele zaak" wilde. De Wall Street Journal meldde dat Trump doelde op Poetins ambitie om met zijn oorlog heel Oekraïne in te nemen.

Trump heeft toegegeven dat hij Poetin sinds zijn verkiezing vorig jaar meerdere keren telefonisch heeft gesproken. Poetin begon zijn oorlog in februari 2022. De oorlog is inmiddels aan zijn derde jaar bezig sinds Trump in januari aantrad. Poetins troepen blijven kleine winsten boeken in Oost-Oekraïne en hebben de Oekraïense troepen teruggedreven naar een kleine verdedigingslinie in de Koersk-regio in Rusland, die Oekraïne is binnengevallen en al maanden bezet houdt. De oorlog is geëindigd in een bloedige patstelling. Beide partijen hebben een aanhoudende stroom slachtoffers geleden, zonder dat een van beide partijen een beslissende overwinning op de ander boekte.

Trumps pogingen om vrede in Gaza te bewerkstelligen hebben evenmin tot beweging geleid. Nadat hij de wereld vorige week had verteld dat de VS Gaza zouden overnemen en er een soort Mar-a-Lago aan de Middellandse Zee van zouden maken, werd gemeld dat Trump gefrustreerd is over de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. Trump begon maandag aan een vierdaagse reis naar het Midden-Oosten zonder plannen voor een stop in Israël, wat werd geïnterpreteerd als een signaal van Trumps ongenoegen over Netanyahu. Netanyahu heeft Trump afgewacht. Dus is Hamas rechtstreeks met de VS gaan praten en heeft het maandag de vrijlating van de laatste levende Amerikaanse gijzelaar bemiddeld in een deal die " grotendeels de Israëlische regering omzeilde ", aldus de New York Times. Maar er is nog steeds geen deal, aangezien Israël een plan aankondigt om met bulldozers naar Gaza te trekken en de plek nog meer te verwoesten dan ze met bombardementen hadden gedaan, terwijl voedselhulp aan de door oorlog geteisterde regio geblokkeerd blijft.

Wilt u dagelijks op de hoogte blijven van al het nieuws en commentaar dat Salon te bieden heeft? Abonneer u dan op onze ochtendnieuwsbrief Crash Course.

Trump heeft zelfs geen geluk gehad met zijn campagne tegen de Houthi's. Vorige week riep hij min of meer de overwinning uit door aan te kondigen dat de VS stopten met het bombarderen van de Houthi's omdat ze hadden ingestemd met het stoppen van aanvallen op Amerikaanse oorlogsschepen in de Rode Zee. Trump had aan het begin van zijn campagne tegen de Houthi's verklaard dat ze "vernietigd" zouden worden. De Houthi's wisten wel beter. Ze wachtten hem af.

De bombardementencampagne van Trump kostte meer dan 1 miljard dollar. De Houthi's graven hun wapenopslagplaatsen alleen maar dieper in heuvels en berghellingen en wachten op een pauze in de Amerikaanse bombardementen. Vervolgens zetten ze hun aanvallen voort. Vorige week werd gemeld dat de VS zoveel dure munitie hadden verbruikt dat hoge Amerikaanse militaire commandanten vreesden dat dit ten koste ging van hun munitievoorraden, die bedoeld waren voor potentiële conflicten in Azië.

De Houthi's vuurden vrijdag een van hun raketten af ​​op Israël, ondanks de door Trump aangekondigde wapenstilstand. De VS verloren twee F-18 Super Hornet-gevechtsvliegtuigen van het type dat gebruikt werd om Houthi-posities in Jemen aan te vallen, niet door vijandelijk vuur, maar doordat ze per ongeluk van een vliegdekschip afgleden. De F-18's kostten elk $ 67 miljoen.

De Houthi's, grotendeels gesteund door Iran, zaten gewoon te wachten in hun versterkte bunkers en keken toe hoe "Signalgate" zich ontvouwde, waarbij het gebruik van een onveilige communicatie-app werd onthuld om een ​​van de uiterst geheime F-18-aanvallen te bespreken. Niet lang daarna riep Trump de overwinning uit en liet hij de Houthi's gaan. Ze waren te duur en het duurde te lang voor de ongeduldige Amerikaanse president. Hij wilde dat de Houthi's binnen 30 dagen waren afgehandeld. Dat lukte niet. Ze overleefden de Prins van Ongeduld, en hij trok zich terug.

Tenslotte wachten hem nog Oekraïne, Gaza en de restanten van zijn handelsoorlog met China en de rest van de wereld.